‘De bal’ ligt bij de buren
Het lijkt wel of we steeds onverdraagzamer worden. Dat denkt Stella Ruisch niet alleen, omdat hooligans vorige week na de wedstrijd AZ-West Ham United de gasten belaagden. Als iemand niet snel genoeg optrekt bij het stoplicht wordt er getoeterd en zelfs het geluid van spelende kinderen wordt buren al snel te veel, bleek vorige week weer uit de krant.
70 decibel is de gemeentelijke norm
Mijn blik valt op het bericht in de krant: ‘Gemeente Assen is onverbiddelijk: maximaal 44 kinderen tegelijk op speelveld’. Het grasveldje bij de basisschool was er eerder dan de woningen maar onderzoek heeft uitgewezen dat het geluid dat de kinderen produceren ‘wel eens’ de norm van 70 decibel overschrijdt. En dus dwingen omwonenden onder dreigement van een rechtszaak de gemeente tot maatregelen.
Sámen oplossen
Het doet me denken aan een verhaal dat ik in 2019 schreef over Basisschool De Buut in Nijmegen. Ook daar moesten ijzeren goaltjes en hekwerk verdwijnen omdat de buren in een nieuwe flat aan het schoolplein klaagden over geluidsoverlast van de spelende kinderen. Dat leidde zelfs tot twéé rechtszaken: want nadat ik erover schreef, kwam er geen oplossing waarmee de buren van de school konden leven. Zuchtend deed een rechter in de zomer van 2021 opnieuw uitspraak: konden de partijen echt niet sámen tot een oplossing komen?
Roepen is spelende kinderen eigen
Hoe ze daar in Nijmegen sindsdien met elkaar leven en of ze inderdaad uiteindelijk tot een oplossing zijn gekomen, vertelt internet me niet. Ik hoop het! Intussen geniet ik met het mooie weer in de tuin, van de stemmetjes van twee spelende kinderen in de aangrenzende tuin. Ja, ze praten nogal luid en af en toe roepen ze soms wat, spelende kinderen eigen.
Mijn zoon, ook in de tuin, denkt er anders over en zoekt steun bij me: ‘Vind jij het ook zo irritant?’ Tevergeefs, want ik plaag hem dat hij zo op de boze buurman Boordevol uit Ja, Zuster, Nee Zuster gaat lijken. Ik geef toe dat een bal ketsend tegen een ijzeren hekwerk op den duur op de zenuwen kan werken maar roepende, spelende kinderen overdag? Wie daar niet tegen kan, moet zichzelf afvragen of hij niet gewoon jaloers is op zoveel onbezorgdheid. Ik word er alleen maar vrolijk van.
Meer lezen over kinderen
Misschien worden mensen wat verdraagzamer als ze eens de hand in eigen boezem steken. Want van wie léren die kinderen nu eigenlijk roepen, gillen en schreeuwen? Van spelende en roepende kinderen wordt Stella Ruisch vrolijk, dat doet haar aan de eigen jeugd denken. maar van huilende baby’s gaat de alarmknop bij haar af. Gelukkig is daar tegenwoordig ook een oplossing voor! En dan hebben we alle hindernissen genomen….wat is er dan van al die kinderdromen terecht gekomen?
Openingsfoto: Kampus/Pexels.com
Recente reacties