Komende dinsdag 10 augustus leidt kunsthistorica Mirelle Nunes geïnteresseerde lezers van Meerdanvijftig.nl rond op de beeldententoonstelling ArtZuid in Amsterdam. Elke twee jaar staan de straten van het Gelderlandplein tot het Museumplein en van de Churchilllaan tot het Stadionplein vol beelden. Gratis te bezoeken maar een rondleiding maakt ArtZuid zoveel leuker. Dat vindt Brigitte Leferink, die alvast een kijkje nam.

Lopend vanaf de parkeerplaats bij het Hiltonhotel (van tevoren een plek geregeld via de app Parkbee, ideaal) is het slechts een paar meter naar het paviljoen van ArtZuid op de kop van de Minervalaan. Daar moeten we verzamelen voor de rondleiding. We hoeven alleen maar de straat over te steken. Waar je normaal een, misschien twee minuten over zou doen, kost het nu wat meer tijd. Recht voor de parkeerplaats loop je namelijk al eerst tegen de eerste sculpturen aan. Als je rechtsom het pad neemt, zie je eerst The Thinker van Joseph Klibansky. Het doet denken aan het beroemde beeld van Rodin, dat naast de parkeerplaats van het Hilton staat, maar de uitvoering is totaal anders. Links staat nog een ‘Denker’. Een brons van Lotti van der Gaag. Later zullen we de verhalen achter de beelden horen.

The Thinker van Joseph Klibansky.

Met rondleiding wordt ArtZuid interessanter

Berlage ontwierp de wijk waarin de beelden staan. De brede groenstroken waren bedoeld als ontmoetingsplek voor de buurtbewoners. Iedere twee jaar trekken ze naast honden uitlatende Amsterdammers horden toeristen uit binnen- en buitenland die zich al dan niet onder leiding van gids vergapen aan de beelden. Twee jaar geleden bezocht ik ArtZuid voor het eerst. Dit jaar besloot ik gelijk het eerste weekend te gaan, zodat ik later deze zomer gelegenheid heb nog een keer een kijkje te nemen. De 70 sculpturen van 50 kunstenaars zijn niet in één keer te bekijken. Met de gids zien we er ongeveer 20, met een duidelijke uitleg, wat het een stuk interessanter maakt.

Kunst om vrolijk van te worden

Terwijl we aandachtig luisteren zie ik uit mijn ooghoek een moeder met twee kinderen die onbekommerd tussen de beelden spelen. Sommige beelden zijn daar speciaal voor gemaakt, zoals Usagi Kannon, een soort haas/vrouw met een wijde rok die aan de voorkant open staat en waarin kinderen kunnen schuilen. Het beeld van Leiko Ikemura staat te glanzen in de zon. Kunst om vrolijk van te worden, net als van de goudkleurige hazen van Iris le Rütte die in verschillende poses het terras van het paviljoen bevolken. Andere sculpturen roepen ongemak op. Zoals Breastparty XL van Natasja Alers. Een stapel borsten. Onderaan een paar fier rechtopstaande volle borsten, daarbovenop steeds vormelozer en platter. Gemaakt van keramiek en glas. Ik weet niet wat de gedachte erachter is, maar mijn eerste associatie was ‘oktober borstkankermaand’.  

Leuk schuilen voor kinderen in de rok van haas/vrouw van Usagi Kannon.
Vrolijk worden van de goudkleurige hazen van Iris le Rütte.

Een beetje lacherig werd gedaan bij een van de bijdragen van Atelier van Lieshout: Darwin. Als je er met je neus bovenop staat zie je het misschien niet, maar als je dit kunstwerk van een afstandje bekijkt zie je duidelijk dat hier een reusachtige spermacel in het gras ligt. Niemand durfde het hardop te zeggen, tot de gids het gewoon zei.

‘Darwin’, van Atelier van Lieshout.
Alle foto’s: ©Brigitte Leferink

Strong Women

Er zijn dit jaar relatief veel bijdragen van vrouwelijke kunstenaars. De in Nigeria geboren Sokari Douglas Camp maakte de indrukwekkende beeldengroep Asoebi. Afrikaanse vrouwen met de kenmerkende hoofddoek en kleding met een olievat om hun middel. Een  ander mooi voorbeeld is Strong Women van Eline Muriël. Denk aan de bekende foto van de vrouw met opstroopte mouwen en gebalde vuist – Rosie de Riveter – en de tekst We can do it. Ik heb er gelijk een paar kaarten van gekocht, net als van andere beelden die me aanspraken. In het paviljoen is er ruime keuze. En natuurlijk ging ook de plattegrond van de tentoonstelling over de toonbank. Tot 17 oktober moet er beslist gelegenheid zijn om nog eens te gaan. Er is nog zoveel dat ik niet gezien heb.

Zoals Brigitte Leferink zegt, is een rondleiding aan ArtZuid met een deskundige gids het fijnst. Mirelle Nunes verzorgt op 10 augustus speciaal voor lezers van Meerdanvijftig een rondleiding. Lees erover in haar artikel en meld je aan.