Meerdanvijftigers tref je de komende twee maanden niet in groten getale aan in de wachtrij op Schiphol. Die mijden de drukte van het hoogseizoen en brengen de zomer dicht bij huis door. Op zoek naar onontdekte pareltjes in de buurt. Zo leidde mijn vrouw me naar het Middelheimpark in Antwerpen, ’s werelds grootste beeldenpark, volgens de Engelse krant The Guardian. Ik had nooit verwacht dat ik zoveel tijd zou kunnen doorbrengen tussen de beelden!
Per fiets naar Middelheim
Inmiddels is door het werk aan de ‘knip van de leien’, zoals de Belgen het noemen,de gebruikelijke verkeerschaos in de havenstad nóg groter geworden. Wie relaxt wil reizen, wordt aangeraden om de trein te nemen. Stap je ook nog uit in een van de mooiste stations die Europa kent. Wij bezochten Antwerpen voor 5 juni maar wilden ook al de verkeeschaos mijden. Daarom parkeerden we de auto voor één keer op de linkeroever van de Schelde. Dat kan prima als je fietsen meeneemt (fietsen kun je ook in Antwerpen zelf huren) Het is namelijk mogelijk om per fiets of te voet door de St. Annatunnel uit 1933 naar de rechteroever te gaan. Met de fiets per lift ga je 31 meter naar beneden en na 572 meter aan de andere oever per lift weer naar boven. De voetgangers kunnen van de roltrap gebruik maken. Op zich al een leuke ervaring.
Meer fietspaden dan verwacht
Middelheim ligt circa 6 kilometer van het centrum, niet zover van het Crowne Plaza, het hotel dat boven de snelweg uit torent en daardoor bekend is voor iedereen die de route naar het zuiden neemt. Wij gingen binnendoor en tot onze verrassing waren er meer fietspaden dan verwacht.
250 sculpturen in beeldenpark
Midden in het prachtige en goed onderhouden groen staan en liggen 250 sculpturen op zo’n 30 hectare. Van klassieke beeldhouwwerken, die mij meer aanspreken, tot moderne installaties. Van de Franse meester Rodin tot aan de moderne, meerdere malen onderscheiden Britse Richard Deacon. Sommige kunstwerken van museum Middelheim zijn ronduit komisch zoals de boot die doorbuigt en de Peugeot die op zijn kant tegen een zuil geparkeerd is. Ik denk niet dat ‘men zich lekkerder voelt in deze Peugeot’. Mijn vrouw nam onmiddellijk een foto van een geraamte omgedraaid op de fiets.
De foto werd naar de kinderen geappt met de mededeling “Kijk, zo hard moet ik fietsen van papa!” Alweer een deuk in mijn reputatie, zover ik die heb.
Vooruitziend Antwerps bestuur maakte beeldenpark mogelijk
Beeldenpark Middelheim is een historische plek die al in 1342 voor het eerst werd beschreven. Het was lang een buitenplaats voor gegoede Antwerpenaren en in de achttiende eeuw werd het buiten tot een kasteel in de stijl van Lodewijk XIV verbouwd. In 1910 had het Antwerps stadsbestuur een vooruitziende geest en besloot tot aankoop om versnippering van het landgoed te voorkomen. Zodoende kon vanaf 1950 worden gebouwd aan de imposante beeldencollectie.
De kwetsbaarste stukken zijn sinds de jaren zeventig ondergebracht in het fotogenieke Braempaviljoen, dat prachtig ligt in het park.
Tips voor wie er even tussenuit wil naar Antwerpen
Voor wie nog niet eerder in Antwerpen is geweest, kan Middelheim een verrassing zijn tussen de toeristische ‘must sees’. Die zijn voor mij:
1) Natuurlijk de Grote Markt met alle mooie gevels.
2) Het al eerder genoemde Centraal Station, dat vroeger een zogenaamd kopstation was, zodat alle treinen daar moesten keren. Prachtig verbouwd en daarom niet voor niets ook wel de Spoorwegkathedraal genoemd.
3) De Diamantbuurt, waar je ook nog kan zien hoe het diamant slijpen gebeurt.
4) De Kloosterstraat met veel antiek en brocante winkels, die ook vaak op zondag open zijn.
5) Geniet van het uitzicht over de Schelde en maak eventueel een rondvaart.
6) De Vlaamse en Waalse kaai, waar je als verstokte automobilist kan parkeren maar ook eten in tal van restaurants. Zoals Zürich, meer een café, waar het altijd druk is.
Terug om te genieten
Er moet altijd wat te wensen overblijven, zodat ik nu al weet dat ik nóg een keer terug wil naar Antwerpen. Al was het maar voor een bezoek aan het Museum Aan de Stroom, prachtig ontworpen door Nederlandse architecten en dan schuif ik graag aan in RAS, het vroegere Zuiderterras, dat nu dus Restaurant Aan de Stroom heet. Om te genieten van het uitzicht en de architectuur. En natuurlijk een niet te versmaden garnaalkroketje…
Inspirerend stuk! Heb meteen zin om naar Antwerpen af te zakken!