Spanje in de zomer? De gemiddelde temperatuur tussen de 30 en 40 graden mijden we liever. Dus wordt het een rondreis door Andalusië in het voorjaar. Nu lopen we in Cordoba met de jassen aan bij een graad of 10,12. Maar koud of warm; bij het zien van de prachtige Mezquita denk je daar niet meer aan. Deze kerk, die tegelijkertijd een moskee is of viceversa, verenigt het beste van de twee bouwstijlen in zich. Fascinerend. En als we even later door de straatjes met witte huizen wandelend in een gezellige tapasbar belanden, doet de temperatuur er helemaal niet toe. In Spanje is het verblijf, weer of geen weer, altijd warm.
Vliegtuig en auto
Kees Rooze en zijn partner houden van fietsvakanties. Getuige zijn enthousiaste reisverslagen over Zeeland en Antwerpen. In het voorjaar kozen ze voor een keer voor ‘zonzekerheid’….
Ouders gaan tegenwoordig waar kinderen geweest zijn
Andalusië stond al lang op ons verlanglijstje. Tegenwoordig gaan ouders pas als de kinderen ergens al geweest zijn. Hun enthousiaste verhalen gaven het laatste duwtje voor het boeken van de reis. Het nadeel van een goedkope vlucht is het vertrek bij dag en dauw. Mijn vrouw heeft chronische problemen met haar oren en was bovendien nog verkouden. Dat leverde haar de nodige angst voor de vlucht op. Niet onterecht, want aan eerdere vliegreis heeft ze een gescheurd trommelvlies overgehouden. Dan is het fijn om bij de dokter op Schiphol nog een check te kunnen krijgen. En die voorzag geen problemen.
In een paar uur in totaal andere omgeving
Het blijft altijd een rare sensatie om binnen een paar uur in een totaal andere omgeving voet aan de grond te zetten. Zeker als je op de luchthaven van Malaga de sleutels van de huurauto in de handen krijgt gedrukt en er wordt gewezen: ‘Daar staat de auto’. Rijden dus maar! Een voordeel is dat alle moderne auto’s qua besturing op elkaar lijken.
Hunebedden in Antequera
Antequera is de eerste stad die we aan doen op 50 km van Malaga. Gelukkig hebben we een auto en ik denk dat de meeste bewoners hetzelfde denken. Want om te genieten van de prachtige panorama’s moet je wel over een paar stevige kuiten beschikken. Net buiten de stad zijn goed bewaarde prehistorische graven te bezichtigen. Ze zijn te vergelijken met onze hunebedden. Het bezoek is gratis maar je komt niet zomaar langs de streng kijkende bewaakster. Dan moet je wel een kaartje bij het loket gehaald hebben.
Ronda onder begeleiding van flamenco-gitarist
Als je het vergelijkt met een diner, was Antequera het voorafje en Ronda een dag later het hoofdgerecht. Ik hoor nog de klanken van de gitaar van de flamenco-gitarist op de Puente Nuevo over de duizelingwekkende kloof waaraan Ronda circa 750 meter boven zeeniveau is gebouwd. Hij ontlokte prachtige rasgueados aan zijn gitaar. Het is de aanslag, waarbij de hand beurtelings de vingers met de nagels over de snaren raspt. Het vergt wel wat oefening maar dan heb je ook een prachtig geluid. Het kleurt het beeld van het uitzicht over het -nog- groene landschap, de eeuwenoude bruggen en het gezellige plein met kerkje, waar we op het terrasje zaten.
Jerez zonder sherry
Leuk hoor, Jerez de la Frontera. De hoofdstad van de sherry. Je moet er alleen niet aankomen op siësta-tijd, want dan zijn de winkels en proeflokalen dicht en de straten totaal uitgestorven. Deze keer moeten we het dus van onze eigen verbeelding hebben. En tja, sherry drinken kan ook niet als je nog moet autorijden. En zo belanden we even later in Sevilla in onze eigen aflevering van de beroemde Britse serie Fawlty Towers (‘Hotel op Stelten’).
Bediend door ‘Manuel’ uit Fawlty Towers
Het hotel lag 6 km buiten de stad, dus besloten we het bezoek aan de stad uit te stellen tot de volgende dag. En ’s avonds in het restaurant te eten. Er was één ober werkzaam, die verdacht veel op de Spaanse ober Manuel leek uit ‘Hotel op Stelten’. Hij kwam steevast met de verkeerde gerechten bij de gasten aan of hij bracht ze aan de verkeerde tafel om daarna achter de klapdeuren te verdwijnen. In mijn gedachte hoorde ik de uitspraak “I know nothing. I come from Barcelona” of hij in de keuken ook een klap voor zijn kop kreeg van de hoteleigenaar net als John Cleese……. De man deed net als Manuel echter ook zijn best. En toen wij uiteindelijk om half elf ons eten kregen, waren wij toch blij. Het eten was fantastisch. ‘Manuel’ keek zichtbaar opgelucht bij onze complimenten.
Slenteren door eeuwenoude straten Sevilla
De volgende dag bracht de bus ons naar Sevilla. De zon scheen voor een uitzondering uitbundig, de stad schitterde in haar eeuwenoude pracht en we slenterden in opperbest humeur door de straten. Het werd laat en in de bus terug werd het steeds stiller. “Waar moet u naartoe?” vroeg de chauffeur toen we als laatsten waren overgebleven. En zette ons voor de deur van het hotel af!
Alhambra in greep massatoerisme
Een rondreis door Andalusië is een trektocht door Unesco Werelderfgoedplaatsen. Zoals Cordoba maar ook Granada. Voor een bezoek aan het Alhambra heb je tickets met tijdslots nodig. Die moet je ver van te voren boeken. En anders ben je aan een dagtrip met touroperators overgeleverd en betaal je de hoofdprijs. Met dank aan het massatoerisme. Er is echter ook een gedeelte van het Alhambra gratis toegankelijk. Na drie kwartier wachten op de directe metroverbinding bij ons hotel, besloten we aan kuitentraining te doen. Het was de moeite waard, want ook de tuin, het uitzicht en de oude gebouwen van het Alhambra zijn mooi. Granada zelf met het oude historische centrum, de smalle straatjes en winkeltjes zijn absoluut een bezoek waard. Sla de de kathedraal dan niet over en vergaap je aan de rijkdom.
Een schatkist met herinneringen aan Andalusië
Wij hebben de beelden van Andalusië in onze eigen schatkist vol herinneringen opgeslagen. En misschien willen we er nog wel meer vergaren maar dan liever met íets warmer weer.
Recente reacties