Net een heerlijke vakantie achter de rug in Italië. Genoten van pasta’s, wijn, limoncello en zoetigheid bij de koffie. De schade: anderhalve kilo zwaarder. Ik reken snel uit dat mijn BMI nog net aan de goede kant verkeert en ik met mijn adem ingehouden precies 80 centimeter rondom meet, zodat mijn organen ook niet teveel worden omgeven door buikvet. Maar nu publiceert NRC een verwarrend artikel, waarvan de centimeter uit mijn handen schiet.  Daarin wordt een vraagteken gezet bij de zelfs door de Wereldgezondheidsorganisatie gehanteerde Body Mass Index. Onderzoek zou hebben uitgewezen dat de gezondheidsnorm de afgelopen 30 jaar met tien kilo is opgeschoven. Het artikel is mij letterlijk op het lijf geschreven: als voorbeeld geven ze het gewicht bij een lengte van 1.70 meter. Ik mag er dus zelfs nog een kilootje bij eten. Doe mij maar een tompouce! Het blijkt dat mijn overlevingskansen op de intensive care daarmee aanzienlijk stijgen. Omdat al dat vet een buffertje is. Hè? Maar hoe ben ik dan in het ziekenhuis terechtgekomen? O, door overgewicht krijg ik hart-en vaatziekten…