Nee, wachtlijsten zijn er niet meer, verkondigt de politiek. Maar de wachttijd voor een afspraak voor een consult of onderzoek in een ziekenhuis is schrikbarend toegenomen sinds minister van Volksgezondheid Edith Schippers via een omweg in 2011 weer ging budgetteren.
10 weken wachten op fietstest
Mijn eerste ervaring met de lange wachttijden voor een onderzoek had ik op 4 mei dit jaar toen ik op de eerste hart hulp terechtkwam. Nee, het was geen infarct, maar ik werd met een keur aan pillen naar huis gestuurd. Daar zou ik een oproep krijgen voor een inspannings-ecg (een ‘fietstest’). Tot mijn verbijstering moest ik daar 10 weken op wachten! Ik belde of dat niet eerder kon, want de week erop zouden we met vakantie gaan en dat is geen fijn idee als je niet weet of je het nu wel of niet aan je hart hebt. Het kon niet eerder, meldde de cardioloog…
Wachttijd CT-scan: 6 weken
Tijdens mijn vakantie merkte ik dat mijn klachten vaak een uur na het eten begonnen. Toen ik dat mijn huisarts na de vakantie vertelde, zei hij resoluut: “Stop met die pillen, want je hebt het niet aan je hart. Als ik jou was zou ik zelfs de fietsproef niet doen!”
Om mijn klachten toch nader te onderzoeken kwam ik bij de internist terecht en vielen me de wachttijden pas echt op: een CT-scan na 6 weken, een gastroscopie (onderzoek waarin slokdarm en maag bekeken worden) 5 weken, een consult bij de longarts 5 weken en voor een erop volgend histamine-longonderzoek zelfs twee maanden!
Wachttijd blaasonderzoek: 3 maanden
Dat ik niet de enige ben die zich verbaast over die lange wachttijden leerde ik op een buurtborrel. Een van mijn buurtgenoten vertelde dat hij onlangs 24 uur niet had kunnen plassen. Een prostaatonderzoek en een nieronderzoek volgden redelijk snel. Maar toen er occult (niet met het blote oog zichtbaar) bloed in zijn urine werd gevonden zou hij een oproep krijgen voor een blaasonderzoek, wachttijd: 3 maanden.
Wachttijd cardiologie: 6 maanden
Het meest opmerkelijk vond ik het verhaal van mijn dochter. Zij had een aangeboren hartafwijking en is daar als baby’tje van 4 maanden aan geopereerd. Bij haar vorige controle werden lichte hartritmestoornissen geconstateerd. De cardioloog benadrukte dat als die erger werden zij meteen moest bellen. Toen mijn dochter op 14 augustus belde dat ze graag een afspraak wilde omdat ze het gevoel had dat haar hart steeds vaker ‘op hol sloeg’ was de reactie: u kunt hier volgend jaar februari terecht (6 maanden later!). Op haar antwoord dat de cardioloog had gezegd dat ze meteen moest bellen als het toenam, mocht ze eerder komen: 21 november, meer dan 3 maanden wachttijd!
Budgetteren veroorzaakt wachttijden
Ab Klink: vooruitziende blik.
Dat de wachttijden in de zorg weer zouden toenemen voorspelde Ab Klink, oud-minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport al op 14 november 2011 in een interview met NRC Handelsblad. Minister van Gezondheid Edith Schippers stelde toen een grens aan de omzetgroei van ziekenhuizen. “De minister gaat via een omweg weer budgetteren”, stelde Klink. “Als je gaat rantsoeneren; lijkt het even goed te gaan, maar al snel nemen de wachttijden weer explosief toe!”
Klink had een vooruitziende blik had blijkt uit het overzicht van het Ministerie van Volksgezondheid (zie kader) over wat de maximale wachttijd zou moeten zijn. Maar dat hadden ik en vele anderen al lang gemerkt!
Maximaal aanvaardbare wachttijden (Treeknormen) 2014:
toegangstijd voor polikliniek: 4 weken
wachttijd voor diagnostiek en indicatiestelling: 4 weken
Tot de feitelijke behandeling (dagopname) 6 weken
Tot de feitelijke behandeling (kliniek) 7 weken
Recente reacties