Zo’n twaalf jaar geleden ontstonden de eerste Stitch ’n Bitch- breigroepen in Nederland. Dat die groepen nog steeds succesvol zijn, blijkt uit twee bijzondere initiatieven om samen te breien.
Serotonine in de hersenen
Neel Hennevelt(75) startte 11 jaar geleden met Breicafé Wageningen. “Ik zou snel met pensioen gaan en besloot iets te ondernemen waardoor ik mijn sociale contacten kon behouden. De Stitch ’n Bitchgroepen waren een jaar bezig in Nederland en ik heb toen Breicafé Wageningen opgezet. Samen breien is immers gezelliger dan alleen op de bank. Bovendien is breien chocolade voor de ziel omdat het ook serotonine in je hersenen aanmaakt.”
Het sociale aspect van breien
Breicafé Wageningen is nu twee dagdelen actief: woensdagmiddag bij ontmoetingsplek THUIS en dinsdagavond bij café de Vlaamse Reus. Neel: “Iedereen neemt een brei- of haakwerk mee en we wisselen ervaringen uit op brei- en haakgebied. Via onze Facebookgroep proberen we mensen te inspireren.”
Daarnaast is er het sociale aspect, waar Neel naar op zoek was. ‘Toen iemand zei dat ze een stok nodig had, omdat ze last van haar knieën had, zei iemand anders: ‘Fiets maar met me mee, ik heb er nog een staan’. En de vrouw die door haar werk een oppas voor haar hond zocht, kreeg meteen het aanbod van een ander lid van de groep dat zij dit wel op zich wilde nemen.”
Breicafé van Wanten
Een ander initiatief is Breicafé van Wanten in Nijmegen. Het is mede opgezet door Ineke van de Pol (58). “De Radboud Universiteit deed onderzoek naar eenzaamheid in de wijk. Omdat hier in Brakkenstein veel ouderen wonen, besloten we 4 jaar geleden om naar Rotterdams voorbeeld een breigroep op te richten. We zijn mensen gaan werven in de wijk en hadden al snel een groep bij elkaar.”
Breien breekt de dag
Vereiste is wel dat mensen nog zelfstandig wonen en zelf naar de groep in het gebouw van speeltuin Brakkefort kunnen komen. Elke woensdagochtend zitten ze daar met een vaste groep van 12 tot 13 mensen.
Zo ook deze woensdag. “Toen er iemand aan de deur kwam met de vraag of ik mee wilde breien, heb ik dat meteen gedaan”, vertelt Leny Rossen-Geutjes (85). “Ik ben allenig en dit breekt mijn dag.”
Ans van de Pijl (80) vertelt dat zij meeging met haar buurvrouw. “Zij is licht dement en kan niet zoveel meer, maar wel rechte stukjes breien.”
Verkoop breiproducten
“Het vraagt veel van onze creativiteit om voor mensen die enkel rechttoe rechtaan kunnen breien leuke patronen te vinden”, vertelt Ineke van de Pol die vandaag samen met vijftigers Ellen en Marion de groep begeleidt. “Maar er zijn ook vrouwen die nog fantastisch kunnen breien. Elk jaar rond december verkopen we onze breiproducten bij Ieder z’n Vak. Van de opbrengst kopen we nieuwe wol en gaan we één keer per jaar een dagje uit. Onlangs kwam zelfs Nijmeegse Annie tijdens ons uitstapje op bezoek!
Openingsfoto: Anastasia Zhenina/Unsplash
Recente reacties