Er wordt minder voedsel verspild in Nederland maar toch wordt er jaarlijks nog ruim 33 kilo eten per persoon weggegooid. Bij Meerdanvijftig gooien we zelden of nooit iets weg. Is er over van gisteren? Dan voegen we daar verse ingrediënten aan toe. ‘Sjieke kliekjes’ noemen we dat. Deze keer gaat het niet over een restje in de koelkast maar eten dat totaal is vergeten: schorseneren. Karin de Lange kreeg ze in haar ‘pakket van de buurtboer’. Een herontdekking van deze ‘armeluisasperges’.
Vergeten groenten
Op het gevaar af dat u nu al afhaakt, begin ik maar met het uiterlijk van deze overheerlijke groente. Ze horen bij de ‘vergeten groenten‘ net als pastinaak, aardperen, venkel en koolrabi. De naam schorseneren komt vermoedelijk uit het Catalaans escurçonera, afgeleid van escurçó, adder, is te lezen bij Wikipedia. Omdat het in vroeger tijden werd gebruikt als tegengif bij adderbeten. Maar schorseneren is biedt nog meer mogelijkheden. Schorseneren gelden als zeer voedzaam. Ze bevatten veel kalium, ijzer, foliumzuur en vitamine B1 en E.
Genoeg reden dus om het vieze karweitje om de stengels schoon te maken, te schillen en te snijden.. Want bij het zien van de modderige en vieze bos in mijn groentenpakket, raakte ik niet meteen enthousiast. Misschien zijn ze ook daarom vergeten geraakt? Maar het vervelende werkje eenmaal achter de rug, ben je het zo vergeten, als je ze eet!
Schoonmaken, schillen en snijden
Bij het schoonmaken heb je wel even een handleiding nodig. Maar het is niet moeilijker dan asperges schillen. Gelukkig vind je dit filmpje op het wondere wereldwijde web : schorseneren klaarmaken. Als je ze schilt zonder keukenhandschoenen, krijg je plakkerige oranje handen. Die zijn niet gemakkelijk schoon te krijgen. Evenals de dunschiller en het mesje dat je gebruikt en de plank waarop je ze snijdt. Andere namen voor schorseneren zijn niet voor niets keukenmeidenverdriet en huisvrouwenleed. Het helpt als je de stengels onder de kraan met een straaltje water schilt of ze met een dunschiller schilt op een nat gemaakte plank. Je gooit een geschilde schorseneer direct in een pan met water met citroen of een flinke scheut melk. Zo blijven ze mooi wit.
Schorseneren met béchamelsaus
Zet de pan op het vuur en laat tien tot 15 minuten koken. Daarna kun je ze eten in de geijkte combinatie van aardappelen. De schorseneren dien je dan op in een witte bechamelsaus, gemaakt van het kookvocht met melk en wat voor vlees dan ook. Ik maakte de schorseneren tot soep met kerrie, kaas en bieslook.
Soep van schorseneren
Nodig:
- Een bos schorseneren, plm 10 stuks
- 5 dl melk, kokosmelk, havermelk of soja melk
- 5 dl water
- bouillonblokjes voor 1 liter
- eetlepel kerriepoeder
- 1 ons geraspte oude kaas
- bosje bieslook
Bereiding:
Snijd de schorseneren na schillen meteen in blokjes en gooi ze in de pan met de halve liter melk en halve liter water. Zet ze op en gooi als het geheel kookt de bouillonblokjes erbij. Laat 15 minuten doorkoken. Snijd intussen de bieslook fijn en voeg toe met de een kook nog even 5 minuten mee. Roer de kerrie even met wat bouillon uit de pan in kopje, zodat het oplost en gooi het bij de soep. Roer op het laatst de geraspte kaas er door. Zorg dat de soep goed heet is, zodat de kaas voldoende smelt en oplost. Lekker met naanbrood, stokbrood of pizzabroodje.
Meer lezen
Aardperen trof Wiette van Klingeren lang geleden al aan in de groentebijbel van Mari Maris. Pastinaak werd ooit uit onze voeding verdreven toen de aardappel in Zuid-Amerika werd ontdekt. In de supermarkt is-ie bijna niet meer te vinden maar op een markt in de provincie vindt Stella Ruisch nog wel een koolraap.
Foto’s: Karin de Lange
Recente reacties