Daar ligt mijn dochter in het grote ziekenhuisbed. Net als haar man, bleek en met kringen onder de ogen van de afgelopen doorwaakte nachten. Ze is nu ook ‘medisch’ bij een eventueel volgende zwangerschap, omdat ze te lang doorgebroken vliezen heeft gehad. Uiteindelijk is ze met een beetje weeënopwekkend middel bevallen van mijn eerste kleinkind. Ik weet precies wat ze heeft doorstaan, ondanks dat ik er niet bij was en thuis alleen maar zenuwachtig van de keuken naar de kamer en vice versa ben gelopen.

Midden in een druk leven, krijgt Stella Ruisch te horen dat ze voor het eerst oma wordt. Hoe gaat een vrouw met een drukke baan, die na bijna 30 jaar opvoeden en verzorgen, net weer geniet van een vrij bestaan daarmee om? Dit is aflevering 17 van een serie blogs over de nieuwe generatie oma’s.

Blij in het ziekenhuis

Stiekem ben ik blij dat ze veilig in het ziekenhuis is bevallen. Ook al begon ik (onterecht) te twijfelen aan de bekwaamheid van de arts toen hij mijn dochter met gebroken vliezen weer naar huis stuurde. Zo vastgebakken zat het idee dat de baby er binnen 24 uur zou zijn, dat ik de taart al had besteld. Gelukkig is die, twee dagen oud, nog steeds heel erg lekker!

Gelukkig thuis bevallen

Als oma ben ik dus een vat vol tegenstrijdigheden. Voor mezelf was het drie zwangerschappen het slechtst denkbare scenario als ik niet thuis zou bevallen. Zelfs met de ervaring van mijn zus. De bevalling van haar eerste kind duurde lang. En de weeën hadden haar zo uitgeput, dat het haar niet meer uitmaakte dat ze alsnog in het ziekenhuis beviel. Gelukkig zijn mijn kinderen alle drie thuis geboren.

Een vrouw bevalt waar ze zich prettig voelt

Bij mijn voorbereiding -dat noemde we dertig jaar geleden zwangerschapsgymnastiek- was een wijkverpleegkundige aanwezig. Ze vertelde dat “een vrouw daar bevalt, waar ze zich het meest op haar gemak voelt”, waar ik tot hilariteit van mijn mede aanstaande moeders op liet volgen: “in de taxi, in de trein, het vliegtuig….” Vorige week nog werd er bij een tankstation in Leus, aan de rand van Almelo, een jongetje geboren. Maar gelukkig is het meestal het ziekenhuis, als het niet thuis is.

Gehakketak kost babylevens

De zorg in Nederland staat hoog aangeschreven. Daarom vind ik het bizar, dat het sterftecijfer relatief hoog is ten opzichte van Europese buurlanden. Hoogstwaarschijnlijk  door het decennialange domme gehakketak tussen verloskundigen en gynaecologen. Het fenomeen verloskundige in Nederland moeten we koesteren, ook om te voorkomen dat een bevalling volledig wordt gemedicaliseerd. Maar natuurlijk niet ten koste van alles. Gelukkig probeert minister Schippers het touwtrekken om de plek waar de baby wordt geboren vanwege het vergoedingensysteem nu te doorbreken.

Fijn dat bevalling werd opgewekt

Mijn dochter is maar wat blij dat ze in het ziekenhuis is terechtgekomen. Al wilde ze een zo puur mogelijke bevalling. Het was toch fijn dat de baby met hulp van de verloskundige in tien minuutjes  geboren is na het weeën opwekkende middel.  Daarna dreigde het alsnog mis te gaan met de nageboorte. Maar net op het nippertje bleek operatief ingrijpen niet nodig. Want dáár zat niemand op te wachten.