Dit weekeinde start de grote vakantie, te beginnen in regio Noord. Voor veel Nederlanders dit jaar geen all inclusive in Turkije of een appartement in Spanje maar een vakantie in Nederland. Voor een aantal zal het ook een kennismaking worden met een tent of caravan. Marlies Mielekamp ging ze voor.
Drie keer eerder in mijn leven kampeerde ik: toen ik zeventien was met vriendinnen op Texel, tijdens mijn verkering met Hans in de Elzas en met onze drie kinderen op twee Eurocamp-campings in Frankrijk. Die laatste kampeervakantie was fijn omdat de kinderen zich amuseerden en we zelf rust hadden. De eerste twee keren vond ik het vooral behelpen. Gebogen lopen door de tent, een maaltje maken op één pitje en muntjes voor de douche, waardoor je als je net de shampoo door je haren had geschuimd ineens plenzen koud water over je heen kreeg…
“Kamperen, niets voor jullie!”
De laatste twintig jaar vierden we vakanties in hotels in steden of in appartementen aan de kust. Onze drie kinderen waren dan ook stomverbaasd toen we zo’n drie jaar geleden vertelden dat we overwogen een caravan te kopen. “Niets voor jullie,” zei de jongste die zelf net op een camping had gezeten in het zuiden,. Ze was vol muggenbulten teruggekomen en had het gebrek aan comfort vreselijk gevonden. Kramperen noemde ze het. Maar afgelopen november zetten we toch de stap: we kochten een gloednieuwe caravan die voorzien was van alle gemakken en een grote voortent.
Seizoenplek op camping
Zo’n twee jaar daarvoor hadden we een huis op camping Leeuwendamme op Walcheren in Zeeland gehuurd. Heerlijk vlakbij zee, fijne fietsroutes en de meeste zonuren van Nederland. Zo ontstond het idee voor een seizoenplek op deze rustige boerencamping. Zodat we als het mooi weer is in voor- en naseizoen een plek hebben om naar deze fijne provincie te komen. In het hoogseizoen kunnen onze kinderen met de kleinkinderen dan van de caravan gebruik maken.
In eerste instantie bleek er helaas geen vaste plek vrij maar we konden wel terecht op de camping in de maand mei en van 15 juli tot en met eind september. Totdat de eigenaars in maart belden: er was toch een plek vrij gekomen! We boekten meteen.
Corona-virus
Even lijkt het Corona-virus roet in het eten te gooien voor de komst van onze caravan. We besluiten daarom vóór de levering van de caravan een douche aansluiting buiten te laten aanleggen. En dan is het eind mei eindelijk zover. Ons mobiele huisje komt aan op de camping, waar we dankzij onze voorzieningen met alle Corona-beperkingen toch terecht kunnen.
Zes uur nodig voor ‘fluitje van een cent’
Gelukkig zijn daar Marga en Dick, die al meer dan 30 jaar caravaneigenaars zijn en een chalet bewonen op Leeuwendamme. Ze willen ons helpen met het opzetten van de voortent bij de caravan. Volgens de fabrikant een fluitje van een cent. Maar dat blijkt vies tegen te vallen: zelfs met hulp van Marga en Dick die dezelfde voortent hebben, zijn we van één uur s middags tot zeven uur s avonds bezig met het opzetten. Daarna genieten we van de meegebrachte nasi met een gebakken eitje voor de tent. Na een gezamenlijk glaasje gaan we moe maar voldaan naar bed.
Dan maar een luifel
Diezelfde ochtend worden we beiden om 5 uur gewekt door de vogels. “Lukt het ons volgend jaar de voortent met ons tweeën op te zetten?”, vraag ik mijn man Hans. “Ik denk het niet,”, antwoordt hij opbeurend. “Misschien moeten we net als bij onze overburen gewoon een luifel op de caravan zetten, voor ons is dat voldoende. En als de kinderen een voortent willen, moeten zij die maar opzetten.” Na deze geruststellende uitspraak draaien we ons nog eens om en slapen tot half negen.
Het blijkt heerlijk slapen in Zeeland. En dat valt ons reuze mee. Marga en Dick die ons veel goede adviezen geven, hebben ons aangeraden een tweepersoonsbed te kiezen en daardoor een grotere keuken bij de inrichting van de caravan. In plaats van twee eenpersoonsbedden. Natuurlijk is het niet te vergelijken met ons bed thuis; het is aanmerkelijk smaller. Maar dankzij dikke aquacell matrassen en de landelijke rust, slapen we vanaf de eerste nacht als rozen.
Na even nadenken en praten met onze vrienden en campinghouder Emile, beseffen we dat de voortent opzetten maar een keer per seizoen hoeft. Onze zoon en de campingbaas willen ons in de toekomst daarbij helpen. En zoals Emile zegt: “Een voortent is juist in voor- en naseizoen erg fijn. Je zit altijd droog en toch buiten.”
Wc-bril kan je draaien…
De eerste week leidt mijn opmerking: “Ik vind dat ’s nachts naar het toilet gaan toch wel een ding: ik zit met mijn knieën tegen de wand”, tot hilariteit bij onze kampeervrienden. Marga loopt met me mee en legt uit dat je de wc-bril kan draaien. Beenruimte zat zo!
Ja, kamperen is wat voor ons!
Geregeld vraagt onze jongste dochter via whatsapp of het ons wel bevalt. We stellen haar gerust. We genieten van de rust, de lange fietstochten, de eenvoudige, pure maaltijden. Er is tijd om te lezen, sudoku’s te maken (Hans) en te handwerken. Onze jongste kan het bijna niet geloven…
Dat Zeeland prachtig is schreef Marlies Mielekamp al eerder in Rondje Zeeland vol heerlijkheden, Kees Rooze beschreef ook de geboortegrond van zijn ouders in Zeeland voelt als thuiskomen. Meerdere vakantieverhalen beschreef hij vanuit Zeeland, zoals Zomer in Zuid-Nederland, Van Vlissingen naar Venlo en Unplugged langs de Belgische kust.
Recente reacties