De afgelopen weken hebben redacteuren Marlies Mielekamp en Brigitte Leferink samen geschreven over hun ervaringen tijdens de sociale quarantaine. Deze week hun (voorlopig?) laatste bijdrage: een beetje terug naar normaal
Openingsfoto: Pixabay
Vanaf 11 mei weer aan de slag
Brigitte: “De vlag kon bij ons uit. Natuurlijk vanwege 75 jaar vrijheid en later omdat mijn dochter vanaf 11 mei weer aan de slag kan als wimper- en nagelstyliste. Dankzij haar kappersdiploma kan ze ook mensen van hun coronakapsel afhelpen . Omdat we de afgelopen weken samen in quarantaine waren, zit mijn haar nog goed maar ik zie veel ‘matjes’, uitgroei en dooie punten. Geen wonder dat de telefoon van veel kappers roodgloeiend staat.”
Vergeten dat leven nog niet terug is naar normaal
“Ik ben blij dat we langzaam weer wat meer mogen maar ik begrijp de mensen niet die doen alsof we gelijk terug naar de oude situatie kunnen. Het winkelcentrum loopt vol, alle kramen staan weer op de markt en het publiek stroomt in groten getale toe. De anderhalvemeter-samenleving, die volgens de deskundigen toch echt nog een poos gehandhaafd moet blijven, lijkt voor sommigen al verleden tijd. Dat baart me wel zorgen.”
Zelfs kleinzoon (15) weer wil naar school
Marlies: “Ook hier hing de vlag letterlijk en figuurlijk uit: fijn dat we weer naar de kapper kunnen, vooral manlief snakte daarnaar. We zeggen vaak tegen elkaar als we naar het journaal kijken en Gerri Eickhof met zijn woeste krullenbos zien: ‘kijk, die moet ook nodig naar de kapper’. Ook fijn dat de kinderen zo weer naar school gaan. Tot mijn verbazing zei mijn 15-jarige kleinzoon zelfs onlangs dat hij blij was als hij weer naar school kon en zijn vrienden weer zou zien. Maar ik zie ook dat mensen net doen alsof alles maar weer terug moet naar normaal. Corona is nog steeds onder ons en ik heb van dichtbij gezien hoe het virus kan toeslaan, zelfs als je jong bent…”
“Toch gaan we dit weekend iets doen wat we al heel lang niet hebben gedaan: barbecueën bij onze zoon. In zijn grote tuin maakt hij voor de kinderen een aparte tafel en blijven wij met hem en zijn vrouw op anderhalve meter afstand aan een andere tafel eten. Van kennissen hoorden we dat zij zo al verjaardagen met hun kleinkinderen vierden en het lijkt ons gepast nu even de teugels een klein beetje te laten vieren.”
Voor het eerst in maanden naar ouders
Brigitte: “Ik denk dat iedereen daaraan behoefte heeft. Ik was gisteren voor het eerst sinds maanden bij mijn ouders op bezoek. Op gepaste afstand in hun tuin en met glorixdoekjes bij de hand om alles te ontsmetten wat ik aangeraakt had (op dringend verzoek van een van mijn zussen die bij een GGD werkt en zich nu volop bezighoudt met corona). Het was fijn ze eindelijk weer in levenden lijve te zien maar vreemd dat je elkaar niet even een stevige knuffel kunt geven.”
“Mijn ouders zijn 81 en 83 en nog erg vitaal. Ze wandelen en fietsen, gaan er regelmatig op uit en zouden het weekend dat Oostenrijk op slot ging eigenlijk daar naar toe gaan voor een week wandelwintersport. Mijn moeder vroeg zich gisteren af of het er ooit nog van komt dat ze op reis kunnen. Ze behoren beiden tot de risicogroep, niet alleen door hun leeftijd maar ook doordat mijn moeder aan astma lijdt en mijn vader een paar jaar geleden kanker heeft gehad. ‘Als wij ziek worden, is het afgelopen’, zei ze. Het sneed door mijn hart.”
Mondkapjes nut of geen nut?
“Misschien dat ik me daarom zo erger aan mensen die alles aan hun laars lijken te lappen en de adviezen van de overheid niet opvolgen. Aan de andere kant, die mondkapjes die straks in het OV verplicht op moeten, ondanks dat wekenlang geroepen is dat die schijnveiligheid bieden… ik ben ook niet overtuigd van het nut. Desondanks heb ik alvast een blik geworpen op internet. Wat zal het worden: bestellen of zelf maken? Instructiefilmpjes genoeg.”
Geen 2de golf maar helemaal terug naar normaal
Marlies: “Ofschoon het begrijpelijk was met Moederdag in het vooruitzicht, leek afstand bewaren afgelopen weekeinde niet ieders prioriteit. Ik zag de drukte in de trein naar Zandvoort en in de winkelcentra. Mijn jongste die nog steeds in thuisquarantaine zit, maar eindelijk een nacht zonder benauwdheid heeft gehad, loste Moederdag via internet op. Zij liet een gigantische doos van Greetz bezorgen met een mooie bos bloemen en een lief briefje erbij. Wat een verrassing was dat.
Een andere verrassing is dat als onze caravan er is, we meteen gebruik mogen maken van de vaste standplaats die we geboekt hebben. Er wordt dan voor iedereen een eigen toiletblok beschikbaar gesteld. Heerlijk er even tussenuit in juni. Ik hoop dat het overvolle weekend niet gevolgd wordt door een nieuwe uitbraak zoals in Zuid Korea en we deze zomer langzaam maar zeker ons normale levensritme terug kunnen krijgen.”
Recente reacties