Net als iedereen in Nederland ondervinden onze redacteuren Marlies Mielekamp en Brigitte Leferink de gevolgen van de corona-pandemie. Ze schrijven over hun ervaringen voor Meerdanvijftig.nl. Week drie van sociale onthouding: de verveling slaat toe.

Brigitte: ‘Ik kan geen candycrush meer zien’

Brigitte: “Zondag sloeg opeens de verveling toe. De ochtend was ik doorgekomen met spelletjes op mijn telefoon: sudoku, mahjong, bubble sort, nanogram, woordsnack en candy crush. Die laatste twee speel ik al heel lang, de andere heb ik gedownload toen ze voor de tigste keer als reclame voorbij kwamen en ik geen candy crush meer kon zien. ’s Middags nog even geborduurd maar ’s avonds was ik helemaal klaar met het isolement. Al zappend kwam ik op een Duitse zender een liedjesprogramma met oude en nieuwe hits tegen. Ik kende ze bijna allemaal en de onbekende scande ik snel met Shazam. Ik werd er vrolijk van. Zo vrolijk, dat ik op Spotify een speellijst maakte met Duitse hits en in mijn eentje keihard heb meegezonden. Gouwe ouwe als Rosamunde en Ich bin wie Du, maar ook nieuwere hits als Atemlos durch die Nacht. Bij Anton aus Tirol ging ik helemaal los. Mijn dochter, die boven zat, moest zo hard lachen dat ik het door mijn gezang heen hoorde. Ik denk dat ze me uitlachte…”

Een gouwe ouwe als Rosamunde van Denny Christian.

Marlies: “Ook bij ons sloeg dit weekend de verveling toe. En dan te bedenken dat we gisteravond (dinsdag) hoorden dat de maatregelen verlengd worden tot 28 april. Wat de caravan betreft: elk nadeel heb zijn voordeel, in Zeeland zijn alle campings tot na de meivakantie op slot, dus we hadden sowieso niet kunnen gaan.”

Verveling verdrijven met wandeling

“Waarmee we boffen tijdens deze crisis is het weer! Gisteren een prachtige wandeling rond de Mookerplas gemaakt, waarbij we maar twee andere wandelaars tegen kwamen. We hoorden de vogels, zagen ganzen broeden op het eilandje in het midden van de plas en ontmoetten een Turks gezin dat met hun kindje in de achterbak van hun stationcar lekker koffie zaten te drinken aan het water. Waarop we meteen tegen elkaar zeiden: ‘Dat doen we volgende keer ook, gaan we op een van de bankjes gezellig koffie zitten drinken, in plaats van bij onze favoriete uitspanning die nu gesloten is.’

PS: mijn man is dol op Helene Fischer, ooit gaf ik hem een CD waarop ook Atemlos durch die Nacht staat!”

‘Atemlos durch die Nacht’ door Helene Fischer.

Brigitte: “Wat leuk dat je man fan is van Helene Fischer. Goede smaak heeft ie!”

In Waddinxveen hoor je nu meer natuurgeluiden

“We boffen inderdaad met het weer. Stel je voor dat het de hele dag regent, dan zou zelfs ik – de rasoptimist – depressief worden. Ik koester nu de momenten dat ik even naar buiten kan. Waddinxveen heeft een paar kleine parken/natuurgebieden maar zo midden in de Randstad hoor je normaal gesproken altijd verkeer. Dat is nu een stuk stiller. In Het Weegje, dat ingeklemd ligt tussen spoorlijn en (snel)wegen, hoor je dankzij minder verkeer en minder treinen veel meer natuurgeluiden.”

Onverwacht contact

“Met mijn dochter maakte ik een ritje langs de bollenvelden. We wilden even verandering van omgeving om de verveling te verdrijven. De hyacinten en narcissen zagen er prachtig uit. Waar het andere jaren superdruk was bij de bloemenstalletjes langs de route, zag het er deze week verlaten uit. We misten een terras om even wat te drinken of een ijsje te halen. Net als jullie hadden we er niet aan gedacht zelf wat mee te nemen. We eindigden in een lange rij bij de McDrive voor een milkshake. Voor ons zaten twee jonge mannen in een auto met de muziek keihard aan. Ze bewogen mee op de muziek. Ik was melig en deed mee. Lekker headbangen op een (verschrikkelijke) stampende dreun. Ze zagen me in de achteruitkijkspiegel en we moesten alle vier vreselijk lachen. Onverwacht contact met minstens anderhalve meter tussen ons in.”

De verveling verdrijven met een tochtje langs de bollen. Foto:©Eline Princen

Schop onder kont

Marlies: “Mooi die bollenvelden zo te zien aan de foto die je dochter maakte. In de buurt van Nijmegen heb je prachtige natuurgebieden. Donderdag liepen we weer eens de Berendonckroute op de Hatertse vennen. Een paar jaar geleden besloot Staatsbosbeheer daar bomen te kappen om weer het oorspronkelijke vennengebied te laten ontstaan. Veel mensen waren toen verontwaardigd en iemand schreef er zelfs een boek over: Hoe het bos verdween. Maar ik voeg er nu aan toe: en het vennenlandschap weer verscheen! Want het is prachtig geworden, met veel vennen en heide, hulde aan Staatsbosbeheer.

  • Het kappen van bomen door Staatsbosbeheer bij de Hatertse
  • vennen, oogstte veel kritiek maar het is prachtig geworden.

Deze week ben ik trouwens ook (eindelijk!) serieus begonnen met het boek dat ik al lang van plan was te schrijven. Ik had er wel een schop onder mijn kont voor nodig en heb bij mijn oude redacteur bij Ambo Anthos Jet Hopster de korte cursus Kickstart je boek besteld. Onnodig voor mij, vond Jet eigenlijk, maar de oefeningen (en Corona-tijd) helpen me om de verveling te verslaan er nu eindelijk aan te beginnen!”

Op Meerdanvijftig.nl verschenen eerder over het coronavirus:

Openingsfoto: Alper çuğun/Flickr.com