Word als Marlies gelukkig met grijs haar…

Naarmate we ouder worden, komt de vraag voor wie zijn haar laat verven: blijven we het blonderen of donker verven? Of kiezen we ervoor om de steeds vaker voorkomende grijze haren het pleit te laten winnen. Maar maakt het ons dan niet echt oud? Stella Ruisch schreef over het dilemma en kreeg veel reacties. Marlies Mielekamp stapte over de drempel en vertelt hoe gelukkig met grijs haar ze is!

Wat baalde ik na een week vakantie. De zon mijn had mijn mooi geverfde honingblonde haren zo uitgebleekt dat het bijna wit was. Zou ik niet beter af zijn als ik gewoon mijn eigen kleur zou hebben? Maar zou ik dan niet ineens tien jaar ouder lijken?

Donkerbruin op mijn 48ste

‘Logisch dat je haar uitbleekt’, vertelde mijn kapper Karin .‘Je eigen kleur is bijna wit dan gebeurt dat gewoon…’ Toen mijn eerste grijze haren ongeveer op mijn 48^e verschenen, verfde ik het zelf zoveel mogelijk in mijn eigen haarkleur: donkerbruin. Op een gegeven moment werd de uitgroei zo zichtbaar dat ik overging mijn haar blond te laten verven bij de kappen. Tot volle tevredenheid. Vooral omdat iedereen me met mijn grijsblauwe ogen en lichte huid ‘een blond type’ vond. Niet zo gek, want tot mijn 9^e was ik bijna wit! Door mijn blonde haar was de uitgroei gelukkig ook veel minder zichtbaar.

Tegen het uitgroeien zag ik op…

De afgelopen tijd zag ik steeds meer vrouwen die besloten hadden hun haar te laten uitgroeien en langzaam grijs te worden. Zelfs jonge vrouwen laten hun haren grijs verven en leuk dat het staat! Langzaam maar zeker besloot ik ook mijn eigen haarkleur te laten verschijnen. Maar tegen dat uitgroeien zag ik vreselijk op… Ik overlegde met Karin en zij vertelde dat ik ook kon kiezen voor een rigoureuze coupe soleil waarbij eerst de haren ontkleurd werden en daarna grijs gekleurd. Ze waarschuwde wel dat het inderdaad best kon dat ik er ouder zou gaan uitzien. Daarom opperde ze dat ik eerst een staalgrijze pruik zou kunnen proberen. Dapper maakte ik een afspraak waarbij ik ervoor zorgde dat mijn haren al voldoende door de zon waren gebleekt.

Drie uur bij de kapper

Daar zat ik dan op een vrijdagochtend. Eerst paste ik de grijze pruik en de kapsters en de drie dames in de zaak vonden dat het me echt goed stond. Daarna ging de ‘badmuts’ met gaatjes op en werden er plukjes haar uitgetrokken die vervolgens werden ontkleurd. Na een half uur werden de plukjes uitgespoeld en kwam er grijze verf overheen. Daarna ging de muts af en werd mijn haar gewassen waarna er antraciet plukjes doorheen werden gedaan. Alles bij elkaar duurde het drie uur maar na het föhnen kon ik niet anders zeggen dan dat ik gelukkig met grijs haar was. En nog fijner: voortaan niet meer het onderhaar steeds bijkleuren, hooguit wat streepjes antraciet erdoor.

Reacties op grijs haar

Het grappige was dat in de dagen erna sommige mensen niet eens zagen dat ik ineens grijs was geworden! Bij de bakker trof ik de dame die bij de kapper was toen ik de grijze pruik paste. Zelf was ze daar omdat ze om de zoveel tijd haar haar donker laat verven. Nu zei ze: ‘Wat is het mooi geworden, ik geloof dat ik het ook laat doen…’ Een mooier compliment kan ik niet krijgen; ik ben gelukkig met grijs haar!