Ramses Shaffy raadde het Sammy al zingend aan: kijk eens omhoog! Kees Rooze volgde zijn blik en ontdekt zo zelfs meer dan blauwe lucht. De mooiste versieringen en kunstwerken bevinden zich boven ons hoofd!

Een man aan een hijsbalk

kijk eens omhoog

Het is meestal mijn vrouw die iets bijzonders opvalt. Zo ook tijdens onze wandeling door Praag. In een wat stille straat, weg van de toeristische drukte, wijst ze me op een bijzonder kunstwerk. Een levensechte man hangt aan een soort hijsbalk. Ik ben altijd benieuwd hoe zo’n kunstenaar op dat idee komt. Zelf associeer ik een hijsbalk met de verhuizing van mijn schoonzus en zwager.

Een hijsblok wel zo gemakkelijk

Het huis dat ze verlieten aan de Amsterdamse Jacob van Lennepkade bevond zich op vier hoog. Wel zo handig om de zware stukken met blok en touw vanaf de vierde verdieping naar beneden te laten zakken. Het beloofde een gemakkelijke verhuizing te worden zonder zware stukken door het negentiende eeuuwse trappenhuis te hoeven sjouwen. Totdat het elektronisch orgel aan de beurt was. Zouden we het kostbare muziekinstrument toch maar naar beneden dragen?

Orgel had na de val iets ander model

Uiteindelijk werd het gevaarte toch in de takels gehesen. Voorzichtig lieten we het orgel zakken. Van de vierde, naar de derde, naar de tweede. Tot vlak boven de eerste verdieping het kreng alsnog losschoot en met een klap op de klinkers van de Jacob van Lennepkade terecht kwam. Het orgel had bestaan uit een bovengedeelte met klavier en een kast met speakers eronder, in een geheel aan elkaar bevestigd. Na de val was het model lichtjes veranderd. Klavier en speakerkast waren los van elkaar gekomen. Ik geloof niet dat het ooit nog goed gekomen is. Misschien is deze ‘kunst’man in Praag ook zo’n niet erkende verhuizer als wij en heeft de kunstenaar hem daarom  zelf opgehesen….

Het meisje op de rand van het dak

kijk eens omhoogNiet ver van de man aan de hijsbalk, zit dit meisje op de rand van een dakje. Mijn vrouw en ik krijgen er plezier in om te filosoferen over de inspiratie van de Tsjechische kunstenaars. Misschien wilde deze beeldhouwer het liefst tegen zijn vrouw of dochter zeggen: “Wat mij betreft kun jij het dak op!” Het blijft natuurlijk giswerk maar sinds Praag richten wij regelmatig onze blik op straat naar boven. Kijk eens omhoog en je ziet de grappigste dingen.

Teddybeer het raam uit

Tijdens onze sculptuurwandeling in het Duitse Münster ontdekken wij richting het haventje een teddybeer boven ons hoofd. Het zou natuurlijk kunnen zijn dat de flat te klein was voor zo’n grote teddybeer maar om hem dan buiten het raam op te hangen… Wij hebben ook ooit een teddybeer in huis gehad en ja, die neemt veel plaats in. Maar bij ons is hij gewoon door de voordeur verdwenen.

Opblaasdame hangt aan het balkon

Even verderop in Münster treffen we ook nog een opblaasdame aan een balkonnetje. Hoort zij samen met de teddybeer tot een heus kunstwerk? Grappig was het wel dat de pop is voorzien van een pruik en een wapperende jurk met schoenen eronder, die de gedaante nog echter lijken te maken. Na traditioneel het avondeten te hebben genuttigd bij ‘Altes Gasthaus Leve’ vertrekken wij weer richting Nederland. Maar eerst als echte Nederlander natuurlijk nog even tanken vanwege de goedkopere Duitse benzine.

Kijk eens omhoog en je ziet in Almelo rood en groen!

Bij de tankstelle komt een meisje naar ons toe. Ze is Nederlands en vraagt of wij richting grens gaan. Ze vraagt om een lift en na overleg met mijn vrouw vertrekken we gedrieën. De lifster blijkt net als wij in Amsterdam te wonen maar haar ouders, samen met Herman Finkers en Ilse de Lange, wonen in Almelo. Of we haar bij een P&R in Enschede afzetten? Daar heeft ze met haar moeder afgesproken. Dat vinden we in het donker toch niet zo’n veilig idee. Het gaat hier wel om een mens van vlees en bloed en geen opblaasbare plastic pop zoals in Münster. Dus brengen wij de expat naar haar ouders. En, warempel, kijk eens omhoog en je ziet in Almelo stoplichten zoals Herman Finkers al beschreef : “Het stoplicht staat op rood, het stoplicht staat op groen, in Almelo is altijd wat te doen.”