The quiet girl: meeleven met 10-jarige Cait

Verzwegen tragedie

The Quiet Girl is zo’n film waarin het draait om het meeleven met de personages. En dat doen wij als kijkers door de ogen van Cait. Een tienjarig meisje dat door haar ouders wordt ondergebracht bij een nicht en haar man. Cait is één van de 4 meisjes in haar gezin en haar moeder is hoogzwanger van nummer vijf. Ze zijn arm en leven in een verwaarloosd huis. Cait’s ouders besteden niet veel aandacht aan haar en dan verstopt het meisje zich ook nog eens vaak. We zien hoe Cait de zomer doorbrengt bij haar tijdelijke pleegouders op de goed onderhouden boerderij en daardoor verandert.

Boek ‘Pleegkind’

Zien, want de dialogen zijn schaars in deze mooie debuutfilm van de Ierse regisseur en scenarioschrijver Colm Bairéad die hij baseerde op het boek Pleegkind van Claire Keegan. Terecht hoorde The Quiet Girl tot de genomineerden bij de beste internationale films voor een Oscar. Het knappe is dat de blikken naar elkaar en van Caít je duidelijk vertellen wat er speelt ondanks de weinige woorden die er worden gewisseld.

Lieve pleegvader

Onder invloed van haar tijdelijke pleegouders verandert Cait. Ze wordt opener, bloeit op en groeit. Letterlijk. Tegelijkertijd zie je het ongemak bij de pleegouders die zoeken naar een manier om met het stille, zwijgzame meisje om te gaan. Ze vinden ieder hun eigen antwoord op die vraag. En dan komt er halverwege de film een tragedie aan het licht.

Mij ontroerde vooral de verhouding die Cait met haar pleegvader heeft. Zonder woorden maar met fantasie weet hij haar hart te stelen. En nee, het gaat in A Quiet Girl écht niet de richting van een #metoo-verhaal op! Caits pleegvader daagt haar uit om te rennen, stopt haar een koekje toe en stelt voor kleding te gaan kopen in de stad met zijn drietjes. Cait helpt graag met klusjes op de boerderij. Dat laatste zorgt aan het eind van de film nog voor een dramatische wending.

Vaders en dochters

De film gaat daarmee ook over vader zijn en hoe met je kind om te gaan. Er zijn wel films over vaders en jonge zoons maar weinig over vaders en jonge dochters. Toevallig draait er in de bioscoop tegelijkertijd met The Quiet Girl nog wel een andere film met hetzelfde thema: ‘Aftersun‘. Daarin gaat het om de laatste vakantie die een gescheiden vader met zijn dochter doorbrengt. En draait het om de verwarde gevoelens van de vader. Hoe anders is de simpele en lieve aanpak van Cait’s pleegvader!

Gezien worden

Waar Caít zich in het ouderlijk huis onzichtbaar voelt en zich daarom ook verstopt, zie je hoe ze geniet van de zorg door het oudere echtpaar. Haar haar wordt met liefde gekamd, ze krijgt een koekje, zijn bezorgd of ze zich wel fijn voelt bij hen. Ze telt mee, ze wordt gezien. En zo maakt The Quiet Girl duidelijk wat een kind nodig heeft om zich te kunnen ontwikkelen, te groeien.

Vervolg op The Quiet Girl….?

De valkuil gaapt open voor de kijkers Cait’s ouders te veroordelen, omdat ze haar niet kunnen geven wat ze nodig heeft. De vraag waarom en hoe de ouders in een onontkoombare situatie zijn verzeild, leent zich wat mij betreft voor een volgende film. Colm Bairéad heeft er het invoelende en filmische vermogen toe. De Ierse omgeving is alvast fotogeniek!

Meer kijken en lezen over Ierland

Bij Meerdanvijftig.nl zagen we naast The Quiet Girl nog meer moois uit Ierland. Zoals The Banshees of Inisherin. Maar ook Belfast van Kenneth Branagh. De Ierse schrijver Colm Tóibin stond aan de basis van de mooie film Brooklyn.