Elke week geven we op Meerdanvijftig.nl een tip om op het scherm naar te kijken. 31 augustus is het 25 jaar geleden dat prinses Diana door paparazzi in een Parijse tunnel de dood werd ingejaagd. Regisseur Ed Perkins vertelt in The Princess die vanaf deze week in de bioscoop te zien is en op HBO Max, met originele beelden en commentaren nog een keer het verhaal van een sprookje dat een nachtmerrie werd.
Hele wereld rouwde
Het is zo’n datum waarvan je nog precies weet waar je was toen je het nieuws hoorde. In de documentaire The Princess zien we op zondag 31 augustus 1997 4 mannen kaarten als op de televisie het nieuws komt dat Prinses Diana zwaargewond is geraakt bij een auto-ongeluk. Eerst wordt nog wat lacherig verder gekaart maar een paar scènes verder zien we de 4 mannen verslagen op de bank zitten. De prinses blijkt aan haar verwondingen te zijn overleden. In de hele wereld rouwden mensen om Diana. 750 miljoen mensen keken naar haar begrafenis.
The Princess is knap gemaakt
Het moet een ongelooflijke inspanning geweest zijn om de beelden voor The Princess bij elkaar te verzamelen. Niet alleen de officiële uitzendingen maar ook door het publiek zelf gemaakte video’s. Ze zijn door regisseur Ed Perkins zo aan elkaar geplakt dat er een evenwichtig relaas ontstaat van de periode waarin het huwelijk tussen de 19-jarige Lady Diana en de 12 jaar oudere kroonprins Charles wordt aangekondigd tot aan haar begrafenis.
Knap hoe in The Princess gebruik is gemaakt van originele commentaren, zodat een -duidende en dus gekleurde- voice over achterwege blijft. Voor de makers was er genoeg materiaal te vinden natuurlijk, want in de jaren tussen 1981 en 1997 was het paar een wekelijks soms zelfs wel dagelijks onderwerp van gesprek op televisie en radio. Zo zien en horen we Engelsen voor en tegen Diana, voor en tegen Prins Charles, terwijl het huwelijksleven, de geboorte van de prinsen William en Harry, de scheiding, de onthullende boeken en de geruchtmakende televisie-interviews zich voor ons ontrollen.
Groot nieuws
Er zijn niet of nauwelijks beelden die ik niet eerder heb gezien. Toch zit ik tot mijn eigen verrassing geboeid te kijken naar The Princess. Werkzaam op een krantenredactie in de jaren tachtig weet ik dat het huwelijk van Charles en Diana op 29 juli 1981 ook in Nederland groot nieuws was. Elke snipper nieuws vonden we vermeldenswaard. Van de mokken met een foto van het paar tot de Nederlanders die op de een of andere manier bij de feestelijkheden waren betrokken.
Nauwelijks privéleven
Met mijn verleden als krantenvrouw voel ik me deels schuldig aan wat ik daarna opnieuw voor mijn ogen zie voltrekken. Een prins en prinses die nauwelijks de kans krijgen op een privéleven. Ook niet na de scheiding. Overal staan fotografen met telelenzen op de loer, die zonder mededogen klagen In The Princess als Diana met een tennisracket voor haar gezicht probeert het vliegtuig te halen.
Inmiddels is er paal en perk gesteld aan hun werk maar daarvoor moesten Diana en haar nieuwe liefde Dodi Fayed eerst om het leven komen. Ik kijk naar het gedoe in de hotellift, de auto en daarna de nachtelijke opnames bij de tunnel. En ik betrap me nog steeds op hetzelfde ongeloof en de ijdele hoop dat ze er levend uitkomt. Net zoals toen ik op die zondag de hoorn van de telefoon oppakte en het nieuws van een collega te horen kreeg.
Meer lezen en kijken over koninklijke families
Natuurlijk keken we ook naar die prachtige serie The Crown. Nu we die naast The Princess kunnen leggen, zien we dat de makers dicht bij de bekende verhalen zijn gebleven. Eerder legde Wiette van Klingeren de serie naast de biografie over Juliana. Ze bekende dat ze sowieso fan is van het Britse koningshuis. Daarom keek ze met veel plezier naar The Favourite. Brigitte Leferink las het boek dat afgelopen jaar verscheen over onze eigen kroonprinses Amalia.
Openingsfoto: Dat de rouw wereldwijd zo massaal zou zijn, had niemand verwacht. Bloemenzee bij de woning van Prinses Diana in Kensington Palace, Londen.
Recente reacties