Met een glas gühwein in de hand kijk ik trots naar de kerstboom. Het is gelukt! Alles hangt weer. Elk jaar opnieuw is het een uitdaging om het door de jaren heen toegenomen aantal ballen een plekje te geven. Ballen uit ons ouderlijk huis, van een tante en natuurlijk hebben we ook zelf kerstballen gekocht. Toen onze kinderen nog klein waren was het de gewoonte om ieder voor zich iets moois voor in de boom uit te zoeken. Niet alles is met de kinderen het huis uitgegaan. Zo hebben we inmiddels een veelkleurige drie generaties-kerstboom.
Kerstboom van vroeger
Ik herinner me nog de kerstboom uit mijn jeugd. Hypermoderne kerstlampjes vervingen de brandgevaarlijke échte kaarsjes, even groot als die echte kaarsjes. Vergeleken bij de kleine ledlampjes van tegenwoordig die als lichtgevende puntjes de boom versieren, waren het joekels van lampjes. Evenals de lampjes waren alle kerstballen van breekbaar glas gemaakt. Zelf knutselden we slingers van in stukjes geknipte drinkrietjes die we aan een draad regen. Over het geheel ging een waas van engelenhaar, gemaakt van gesponnen glasvezel. Onweerstaanbaar om aan te voelen maar het prikte. Ik kon als peuter duimzuigend en aan het engelenhaar voelend, uren naast de kerstboom doorbrengen, vertelde mijn moeder. Nog steeds kom ik, al kijkend naar mijn boom, in een dromerige sfeer.
Bovenin de boom
Omdat onze ouders ons voorgingen, hang ik nu als eerbetoon hun geërfde glazen kerstballen bovenin de drie generaties-kerstboom . Tegelijkertijd hangen ze daar veilig voor de handjes van de kleinkinderen. En ze vallen daardoor meer in het oog. De mooiste vind ik een bal met aan de binnenkant een goudkleurig reliëf. Ik koester die, als enige is-ie nog niet beschadigd. Dan zijn er nog zilveren ballen met sneeuwvlokjes in een soort poedersuiker. En een zilveren pegel met roze bloemen en lijntjes. Glazen kerstballen zijn inmiddels niet meer te koop, veel te kwetsbaar. In het nieuwe jaar worden ze weer zorgvuldig opgeborgen in een doos met opschrift ‘oma’s kerstballen van glas’. Dan zijn onze kinderen, als ze ooit ons huis zullen moeten opruimen, gewaarschuwd. Het zijn niet alleen kerstballen. Er is ook een zilveren zwaan met rode snavel en vleugels en veren als staart. Drie kerstmannen hangen er. Een zilveren kerkje. Het roept meteen de kerstsfeer van vroeger op.
De laatste gave bal uit het ouderlijk huis. 
alsof er poedersuiker over is gestrooid. 
Zilverkleurige zwaan roept kerstsfeer van vroeger op.
De kerststal
De kerstboom stond steevast op groen crèpe-papier op ons dressoir. Ernaast stond de kerststal opgesteld met beelden van Maria en Jozef met de kribbe met kindje Jezus tussen hen in. De os en de ezel achter de kribbe. Schaapjes en herders ervoor. En niet te vergeten de drie koningen! Ik vond koning Balthazar met zijn donkere gezicht het meest spannend. Het mooist vond ik het verhaal van de ster van Bethlehem die boven de stal in de nachthemel hing en die de drie koningen en de herders de weg wezen om bij het nieuw geboren kindje Jezus te komen. Nu heeft zich afgelopen week na 800 jaar het verschijnsel van de ‘ster van Bethlehem’ weer voorgedaan. Waarschijnlijk zagen de mensen indertijd ook Jupiter en Saturnus samen aan de hemel één heldere ster vormen. Bijzonder! En mirre, het geschenk van Balthazar, vond ik een geheimzinnig goedje. Ik snapte nooit precies wat dat nu was.
Lievelingetjes
Voor ik ’s avonds het licht in de boom uit doe, zoek ik mijn favoriete kerstballen in de drie generaties-kerstboom op. Ik bekijk ze nog een keer voordat ze in het donker verdwijnen. Uiteindelijk zie ik ze maar één maand per jaar. De mooiste twee zijn een vuurrode met fluwelen opdruk in een blaadjesmotief en een opalen met witte slingers bedrukt met glittertjes erin. Mijn allerlaatste aangeschafte lieveling is een hertje dat in de boom staat. Herten als motief met kerst vind ik altijd prachtig. Waarschijnlijk is het verhaal van Bambi in mijn herinnering verantwoordelijk voor een warm gevoel voor hertjes.
Kerstknutsels
En of al die niet bij elkaar passende kerstballen de boom niet al bont genoeg maken, hebben we ook nog knutsels van de kinderen in de boom hangen. Mijn dochter maakte op de basisschool, uiteraard met hulp van een lieve juf, een prachtig engeltje van piepschuim met glitterdiadeempje en gekleed in roze nylon. Van mijn zoon hangt er een aandoenlijke engel van witte vitrage met een hoofdje van twee op elkaar geplakte eierdopjes. De twee gouden oogjes zijn niet rond en niet naast elkaar. De witte vleugeltjes zijn gemaakt van een papieren taartonderzetter.
Bonte drie generaties-kerstboom
Het geheel wordt verlicht met ledlampjes van geel, wit, rood, blauw en groen. Die passen dan weer wel mooi bij de piek die mijn man met zijn voorliefde voor felle kleuren uitzocht. Als troost mocht hij beslissen welke piek de plaats mocht innemen van de piek uit zijn ouderlijk huis die is gesneuveld. Die is dus, dat raadt je al, groen, rood en blauw! Zo is onze drie generaties-kerstboom elk jaar van grond tot plafond een feest van kleur, licht…..èn herinnering.
Meer kerstverhalen…
Onderdompelen in kerstverhalen kan, want Meerdanvijftig.nl besteedt natuurlijk elk jaar aandacht aan Kerstmis. Kees Rooze legde het feest meerdere malen vast met zijn camera; tijdens het Amsterdam Light Festival dat we dit jaar moeten missen maar ook in zijn rubriek de Keuze van Kees. Wiette van Klingeren schreef zelfs een heuse kerstfeuilleton, die u natuurlijk nog steeds kan teruglezen.
Recente reacties