In mijn huis-aan-huisblad staat een oproep. Er wordt een parkeergarage bij een flat gesloopt en als afscheid wordt gevraagd of mensen herinneringen willen delen, die ze hebben aan de locatie die ook als tijdelijke kerk en zelfs onderkomen heeft gediend. Ik lees de krant te laat maar wordt wel meteen overspoeld door een gevoel van nostalgie. Zeker als ik met Karin de Lange praat over haar stuk voor onze website over de ‘Nieuwe Wester’ , we delen dezelfde nostalgie bij het zien van een gebouw eerder dan ons huis.

PTT Zendmast voelde als thuiskomen

In mijn geval was dat in de jaren zestig, zeventig aankomen rijden over de A2 in Amsterdam en voor de Utrechtsebrug de 40 meter hoge PTT-zendmast bij onze woonwijk Buitenveldert. En  Karin en ik zijn vast niet de enigen.
In de oorspronkelijke bestemming van de parkeergarage heb ik vaak in de auto langdurig afscheid genomen van mijn toenmalig vriendje, inmiddels al jarenlang echtgenoot. En ik zal nooit die ene keer vergeten dat mijn vader langs ons liep op weg naar zijn eigen auto, ‘omdat hij iets vergeten was’. Ik schaamde me dood als tiener. Nu denk ik: weer een tastbare herinnering weg.

Geen spoor meer van jeugd

Mijn lagere school, en sinds kort mijn lyceum zijn al afgebroken. “Er is zo direct geen spoor meer van me terug te vinden”, grap ik tegen mijn gezin. Op het schoolplein waar ik trefbal speelde met klasgenoten is nu een parkeerterrein en in de plaats van mijn lagere school een chique appartementengebouw. Dat hoort bij een trendy winkelcentrum dat ik heb gebouwd zien worden én gerenoveerd. Mijn lyceum stond op -inmiddels peperdure- grond vlakbij de Amsterdamse Zuidas en is nu op veel minder vierkante meters gevestigd in een gloednieuw gebouw.

Stuur uw eigen herinnering aan ons!

Ja, ik weet het. Dit klinkt als het lied van Wim Sonneveld ‘Langs het tuinpad van mijn vader…’. Als mensen dat liedje nog kennen in een tijdperk van Adèle, Kenny B. of Coldplay. Artiesten waar ik overigens ook graag naar luister. Maar zullen we, leeftijdgenoten onder elkaar, even terug gaan in de tijd? En mijmeren over wat was en niet meer is? Ik ben heel erg benieuwd naar uw nostalgie. Vertel Meerdanvijftig.nl uw mooie herinnering aan een  gebouw uit uw jeugd en stuur indien mogelijk een foto mee. Het mailadres is: stella@meerdanvijftig.nl.  Dan delen we straks op onze website de mooiste verhalen. Ik kijk naar uw bijdrage uit!