Zomerboeken, feest voor de lezer!

Zomerlezen vereist boeken die je aandacht vasthouden, schreef Wiette van Klingeren vorige week al. Wát er ook om je heen gebeurt als je buiten met een boek ligt of zit. Ze zijn dus bijzonder spannend, ontroerend of grappig. Maar het belangrijkste criterium is dat zomerboeken vréselijk goed geschreven moeten zijn. Dit is het tweede deel van Wiettes tips.

Misleiding eerste deel Doggerland-serie

Uit Scandinavië komen mooie meubelontwerpen. Maar ook op het gebied van thrillers en misdaadromans staan onze noorderburen al jaren aan de top. Een nieuwe Scandinavische thrillerserie is dan ook goed nieuws. Zeker als de hoofdrol is weggelegd voor een vrouwelijke rechercheur in de leeftijdsgroep van Meerdanvijftig.nl.

Misleiding is het eerste deel van deze Doggerland-serie, dat zich afspeelt op de fictieve Doggereilanden in de Noordzee die overigens ooit echt bestaan hebben. Rechercheur Karen Hornby krijgt de leiding over het onderzoek naar de gewelddadige dood op Susanne Smeed.

Met baas in hotelkamer

Uit de verhoren met familie, collega’s en bekenden komt het slachtoffer naar voren als een verbitterde, onaangename vrouw, die met veel mensen overhoop lag. Ook haar dochter en haar ex-man koesteren weinig warme gevoelens voor Susanne. Die ex-man is dan ook nog eens de baas van rechercheur Karen Hornby, reden waarom zij belast is met het onderzoek. Dat ze de avond voor de moord met hem in een hotelkamer was beland, houdt ze angstvallig voor zich.

Kom maar op met deel twee

Maria Adolfsson trapt veelbelovend af met dit eerste deel dat alle ingrediënten van een goede Scandinavische thriller bevat. Een spannend onderzoek, beschrijvingen van een prachtig landschap met de voortdurende aanwezigheid van de zee en een intrigerend hoofdpersonage. De eenzame rechercheur Karen Hornby knapt in haar vrije tijd haar huis op en draagt een groot verdriet met zich mee. Kom maar op met deel twee. Ik ben klaar voor dit soort zomerboeken!

Zoals bij veel uitgevers, kan op de website van Luitingh Sijthoff, de uitgever van de Doggerlandserie een fragment uit het boek worden gelezen.

Gouwe ouwe van Paulien Cornelisse

Met de inmiddels echte ‘gouwe ouwe’, Taal is zeg maar echt mijn ding (uitgeverij Atlas, 2009) bracht ik een heel prettige uurtjes in de schaduw door! Het vermakelijke boek over taalgebruik, geschreven door schrijfster en cabaretière Paulien Cornelisse, is (nog altijd) heerlijk om te lezen. Met een bewonderenswaardig scherp taalgevoel wijst Cornelisse op de veranderingen, eigenaardigheden en (meestal) doelbewuste, onduidelijkheden in onze gesprekken.

Tenenkrommende opmerkingen nek omgedraaid

Hilarisch beschrijft ze hoe nare dingen op een aardige manier gezegd worden. En ook de vele manieren waarop er om de hete brij heen kan worden gedraaid. Paulien Cornelisse vertelt wat subtiel opscheppen is. Ze geef talloze voorbeelden van hoe mensen bijna altijd iets anders zeggen dan ze bedoelen. Over hoe er blinde paniek uitbreekt als een dokter zegt:  ‘Er is geen enkele reden tot paniek’ en over de vele betekenissen van ‘Oké?’, dat in de plaats is gekomen van het overduidelijke ‘Ja’. Tenenkrommende opmerkingen zoals ‘Hoe sta jij daar dan in?’ en ‘een stukje samenzijn’ worden genadeloos de nek omgedraaid.

Geen gesprek meer durven voeren

Gelukkig luiden de allereerste woorden van het boek: ‘Wees maar niet bang, het gaat niet over jou’. Anders zou ik na het lezen van ‘Taal is zeg maar echt mijn ding‘ in het rijtje zomerboeken, geen gesprek meer durven voeren.

Het lekkerste voor het laatst in rijtje zomerboeken

Het mooiste, het lekkerste, komt zoals dat hoort bij een goede maaltijd, aan het einde van mijn zomerse lees-sessie. Het is de prachtige roman van Elizabeth Day, Het feest (uitgeverij Ambo/Anthos).

Nederlandse titel dekt niet helemaal lading

De Engelse titel ‘The Party’  dekt de lading beter, blijkt uit de drie betekenissen van het woord Partij die op het schutblad staan vermeld. Deze betekenissen; een feest, een politiek gezelschap, personen met eenzelfde standpunt, zijn nauw met elkaar verweven in het intrigerende verhaal.

Vriendschap verbaast

Wanneer de aristocratische Ben ter ere van zijn veertigste verjaardag een groots feest geeft in zijn nieuwe huis, een zeventiende-eeuwse Priorij op het Engelse platteland, nodigt hij zijn vriend Martin en zijn vrouw Lucy ook uit. Ben en Martin zijn bevriend sinds hun jeugdjaren op kostschool. Ook hebben ze allebei gestudeerd in Cambridge. Een vriendschap die anderen , door het verschil in afkomst van de twee jongens, vaak verbaast.

Nodige bedenkingen

Martin verafgoodt zijn vriend uit de de Britse upper class en is bereid om voor hem door het vuur te gaan. Dat levert hem de bijnaam KS -Kleine Schaduw- op. Die vriendschap zou wel eens minder innig kunnen zijn dan Martin graag gelooft. Zijn nuchtere vrouw Lucy heeft in ieder geval de nodige bedenkingen over de gang van zaken, terwijl ze zich installeren in het dorpshotel.

“Ik snap niet dat we niet bij hen thuis konden slapen’, zei Lucy, terwijl ze het plastic pasje in de sleuf stak. ‘Ze hebben niet bepaald te weinig kamers.”

Ook het feit dat het verhaal van start gaat in de verhoorkamer van het plaatselijke politiebureau doet vermoeden dat het verjaardagsfeest van Ben een onverwachte wending heeft genomen.

Kers op de taart

Elizabeth Day wisselt het verhaal van Martin, in de verhoorkamer, af met fragmenten uit het dagboek van zijn vrouw Lucy. Daardoor blijft het lang spannend wat er precies heeft plaatsgevonden. Gaandeweg onthult ze het grote geheim van de vriendschap tussen de twee mannen.

Een aanrader, een kers op de taart van mijn stapeltje heerlijke zomerboeken, deze boeiende, vlot geschreven roman!

Nog meer boekentips van Wiette? Lees dan ook ‘Na 5de boek ga je Cazalets missen‘, ‘5x lezen in de lente‘ en ‘Hoe zou het verder gaan…?‘