“Hij heeft me gedurende het gesprek niet één keer aangekeken, laat staan dat hij het woord tot me richtte of naar me luisterde!” vertelt mijn dochter, blazend in haar kop dampende thee. Verontwaardigd is ze over het gedrag van de aannemer die bij haar en haar vriend langskwam en de eventuele verbouwing ongeëmancipeerd alleen met haar vriend wilde bespreken. Zou deze man werkelijk niet begrijpen dat de uiteindelijke beslissing voor de aanbesteding van de klus mínstens voor de helft door mijn dochter wordt genomen én betaald?

Wat zou Serena doen?

Mijn wereld wordt voor een groot deel bevolkt met personages uit boeken, zodat ik me in gesprek met mijn dochter afvraag: ”Wat zou Serena doen wanneer een man haar zó zou negeren?” Serena is de hoofdpersoon uit het gelijknamige boek, geschreven door de Amerikaanse auteur Ron Rash. En eigenlijk zou iedereen dit boek moeten lezen. Simpelweg om vertrouwd te raken met andere, ongebruikelijke, beelden van vrouwen.

Respect afdwingen in de harde mannenwereld in North-Carolina

Serena is een stoere vrouw die zich staande weet te houden in het Appalachengebergte van Amerika, begin jaren dertig. Zij komt met haar, kersverse, echtgenoot, George Pemberton, naar het gebergte in North Carolina, waar haar man een groot houtkappersbedrijf runt. Serena, gekleed in een broek, een beige overhemdblouse en laarzen maakt meteen duidelijk dat ze geen enkele uitdaging uit de weg gaat. Ze kan uitstekend paardrijden en schieten, kijkt mannen récht in de ogen en geeft stevige, eeltige, handen. Behalve kennis van zaken in de houthandel, geeft ze ook blijk van een groot zakelijk inzicht. Daarmee dwingt ze respect af in deze harde mannenwereld, in de koude en onverbiddelijke natuur van North-Carolina.

Wie in de weg staat, wordt opgeruimd

Bij de zware werkzaamheden vallen net zoveel slachtoffers als bomen. De ratelslangenplaag, die veel slachtoffers eist, wordt door Serena adequaat opgelost door een arend te trainen. Vanaf haar paard stuurt ze de enorme roofvogel aan in haar jacht op de vijand.
George en Serena treden de buitenwereld doortastend maar óók koelbloedig en meedogenloos tegemoet. Wie in de weg staat, boom of mens, wordt opgeruimd. Wanneer blijkt dat Serena geen kinderen kan krijgen komt hun gepassioneerde relatie onder zware druk te staan. Vooral als George steeds meer belangstelling toont voor Jacob, zijn zoon uit een eerdere relatie. Serena reageert nietsontziend, haar wraakzucht kent geen grenzen.

De karakteristieke personages van Ron Rash

Ron Rash (1953) is één van mijn, vele, favoriete Amerikaanse schrijvers. Zijn boeken, met karakteristieke personages, kan ik iedereen aanbevelen. ‘Serena’ (2008) was het eerste boek van zijn hand dat in Nederlandse vertaling werd uitgegeven. Later volgde ‘De fluitspeler’, waarin een onbekende man die niet kan praten, plotseling opduikt in een donker dal waar een jonge vrouw en haar broer een geïsoleerd leven leiden. Momenteel ligt zijn laatste boek in alle boekwinkels; ‘Boven de waterval’ . Hierin wordt de relatie tussen een sheriff die bijna met pensioen gaat en Becky, een gepassioneerde parkwachter op de proef gesteld, wanneer er gif in een beschermde forellenbeek wordt gegooid.

Vrouwen die gezien en gehoord willen worden

In zijn werk is steeds een grote rol weggelegd voor de natuur. En voor vrouwen dus, die steevast het recht opeisen, om hun leven zélf vorm te geven. Sterke, stoere vrouwen. Net als mijn dochter. Vrouwen die gezien én gehoord willen worden. Die, omdat ze bestaan, logischerwijs, óók ruimte willen innemen.

Volg het voorbeeld van Ron Rash én Barack Obama

‘Onze’ Amerikaanse president Obama hield vorige week een bijzondere ontroerende ‘farewell speech’. Niet alleen was één van de eerste woorden in zijn speech de naam van zijn vrouw maar óók was Michelle de eerste in een rij personen die hij persoonlijk noemde en bedankte. Hij noemde haar zijn beste vriend, die de rol, waarom zij niet had gevraagd, met gratie, léf, stijl en humor op zich had genomen. “Door Michelle kan de nieuwe generatie verder kijken dan hiervoor. Want zij hebben Michelle Obama als rolmodel”. sprak de president zijn vrouw toe.
Obama laat, met deze woorden, zien dat hij een scherp oog heeft voor verhoudingen én voor het werk van mensen die op de achtergrond en in de schaduw hun werk doen. Aan deze respectvolle houding van Obama kan elke man, aannemer of niet, een voorbeeld nemen.