Na drie jaar durven Karin de Lange en haar man het avontuur nog een keer aan: 70+ en kamperen! De eerste nacht lag ze als een bifiworstje in de slaapzak vastgedraaid, toen Karin een zakdoekje en water nodig had. Dat waren de nachten erna niet de enige worstelingen met haar slaapzak. In de noordelijke contreien van Frankrijk bleek ze wel een week lang de rits-rups te moeten beoefenen voordat ze in slaap kon vallen…
Gymnastische trucs
De slaapzak-blues! De eerste koude nacht herinnerde ik me weer voorbije kampeervakanties en het gedoe om in je slaapzak te komen. Eruit is gemakkelijker dan erin. In je slaapzak gaan liggen vergt gymnastische trucs. Inmiddels heb ik daarvoor twee manieren ontwikkeld.
De rits
Vanaf eenderde van mijn voeteneind rits ik mijn slaapzak open. Ik ga op het midden van mijn slaapzak zitten. Ik draai en steek mijn voeten in mijn slaapzak. Fout! Mijn benen kunnen niet plat liggen. Ik schuif met mijn billen naar achter om mijn benen plat te kunnen leggen. Dan probeer ik de rits tot halverwege dicht te doen. Ai, de rits loopt vast in de stof. Muurvast. Ik zucht diep en hou een vloek binnen.
Met de zaklamp schijn ik op de rits en met veel heen en weer trekken schiet de rits los. Ik ga liggen en probeer de rest van de rits dicht te doen. Lukt niet. Ik lig op de slaap zak en moet die onder mij vandaan trekken. Dat vergt draaien. Ik moet ook mijn rug van de slaapzak tillen. En ja, het lukt! Nu de rits tot bovenaan. Met een voldane diepe zucht draai ik op mijn zij. Moe en voldaan dat ik lig, val ik na deze rits-rups act in een diepe slaap. Tot het toiletbezoek. Dan moet het opnieuw, zucht…
De rups
Om problemen met de rits te vermijden, probeer ik de volgende rits-rupsmethode. Ik doe de slaapzak tot bovenaan dicht en zit op het luchtbed. Ik steek mijn voeten in de slaapzak tot onderaan. Nu moet ik de slaapzak onder mijn billen doorkrijgen. Ik ga liggen in een rupsachtig boogje. En zó trek ik de slaapzak omhoog. Maar dan….moet de slaapzak nog tot aan mijn nek worden opgetrokken. Daarvoor ga ik op mijn zij en trek dan één zijde van de slaapzak omhoog. Daarna volgt op mijn andere zij hetzelfde ritueel. Met een paar keer draaien en trekken zit de slaapzak tot aan mijn nek. Ik ben blij dat ik een getrainde zeventiger ben met genoeg lenigheid. Ik lig maar hoop wel dat de rits niet vastloopt…..
Opstaan van het luchtbed
Dat is nu eens iets dat meevalt! Om op te staan rol ik zijwaarts van mijn luchtbed en kom op handen en knieën terecht. Steunend met één hand op het luchtbed en één op de grond kan ik snel opstaan. Eitje! Ik bof dat de tent sta-hoog is. Nu nog de rits van de slaaptent. Gelukkig loopt die nooit vast….
Eind goed, al goed voor de slaapzakblues!
Deze slaapzakblues is onmiddellijk voorbij als we onze camping aan de Middellandse Zee bereiken. De temperatuur is er ‘s nachts twintig graden of hoger. Hoera! De slaapzak hoeft niet meer dicht en ik hoef niet meer voor rits-rups te spelen. Extra voordeel is dat een tent anders dan een camper of caravan snel afkoelt na de hitte van overdag. We zijn de kou in Luxemburg en het noorden van Frankrijk daardoor snel vergeten.
Volgende keer: Zoekt, zoekt en gij zult vinden…. in de kampeertas. Een uitdaging voor vergeetachtige zeventigers.
Meer lezen
Naarmate je ouder wordt, volgt de vraag steeds opnieuw. Nu vroeg Karin de Lange zich af of ze 70Plus niet te stram zou zijn om te kamperen. In drie verhalen geeft ze daarop antwoord. Maar al eerder reisde ze vol twijfels naar Zuid-Frankrijk af. Daarover schreef ze in 2017 ‘Kamperen: helse momenten tijdens hemels verblijf’. Lezers reageerden in Kamperen op leeftijd kan in tent. Kees Rooze heeft een haat-liefdeverhouding met kamperen en vooral met lichtgewicht tenten...Marlies Mielekamp kampeert ook….in een caravan!
Foto’s en video’s: © Karin de Lange
