Ook medicijnengebruik kan oorzaak zijn van galblaasproblemen.
Een snijdende pijn onder mijn ribben bij mijn maag naar mijn zij en mijn rug. Niet te harden, zo erg. Ik heb een hernia en ik denk dat de pijnaanval daarmee te maken heeft. De dokter haalt zijn schouders op. Ik ben immers al aan de beterende hand. Langzamerhand kan ik minderen met mijn medicijnen. En ik heb wat pijnstillers geslikt! Paracetamol, ibuprofen, oxycodon, paracetamol met codeīne. Keurig me aan de voorgeschreven dosis gehouden, ook al telde ik de minuten af tot ik weer een pijnstiller mocht. Achteraf blijkt deze pijn de eerste aanval door galstenen te zijn.
Steeds vaker die pijn….
Mijn hernia is verleden tijd maar de pijnaanvallen blijven en worden heftiger. Ik ben misselijk, moet overgeven. Ik kan geen tailleband meer verdragen. Liggen helpt niet, want de pijn in mijn rug laat dat niet toe. Ik ijsbeer, zit, lig en pas na een uur of vijf wordt de pijn dragelijk. Inmiddels heb ik zo’n pijnaanval om de twee weken en ik begin een patroon te zien. Vaak heb ik ervoor veel en vet gegeten. Na een uur of drie komt de pijn opzetten en na anderhalf uur wordt die ondragelijk. Toch maar naar de dokter.
Het kan hetzelfde blijven, overgaan of…erger worden
Door een zoektocht op internet denk ik dat het mijn maag is. Maar de dokter is beslist: deze pijn komt van galstenen. Het kan overgaan, hetzelfde blijven of…. erger worden. Alleen een operatie waarbij mijn galblaas verwijderd zou worden, kan mijn kwaal met zekerheid genezen. Een operatie… Ik moet er niet aan denken. Hele volksstammen overleven dag-in-dag-uit operaties maar ik heb het gevoel dat het mijn doodvonnis is. De dokter legt nog eens met tekeningetjes uit waar mijn galblaas zit en wat er gebeurt in mijn lijf. Het heeft met mijn lever te maken.
Galblaas is hulpje van de lever
Als lever te veel moet werken, schiet galblaas toe.
De lever helpt het vet in het eten verteren en verwerkt giftige stoffen uit je voedsel (denk aan bedorven eten, alcohol, koffie). Als het eten veel gifstoffen bevat of veel vet of allebei, dan heeft je lever nog een hulpstuk, namelijk de galblaas. De galblaas knijpt in die omstandigheden samen en levert een extra dot gal om de klus te klaren. 30 procent van de mensen ontwikkelt in de loop van hun leven galstenen in de galblaas. Dat zijn keiharde stukjes gal.
Ontsteking kan levensgevaarlijk zijn
Als nu bij een grote klus van de lever de galblaas samenknijpt, kan er een steentje of wat gruis meekomen. Maar het kan ook de afvoer van de galblaas verstoppen. Of het steentje komt klem te zitten in het buisje van de galblaas naar de darm. Na een tijdje kan het steentje of terugschieten in de galblaas of doorschieten naar de darm. Dan zijn de problemen over. Blijft het steentje echter klem zitten, dan kan of het buisje of je galblaas gaan ontsteken. Dat is levensgevaarlijk. Als dat gebeurt, heb je veel pijn en koorts. Dan moet de galblaas acuut verwijderd worden.
‘Female, forty, fat and fertile’
De huisarts schetste meteen maar de risicogroep voor galsteenaanvallen. Hij duidde het in het Engels aan met de vier ‘F’-s: female, forty, fat and fertile. Vertaald betekent het, dat je als dame met overgewicht, boven de veertig, nog net vruchtbaar, veel kans hebt op galsteenaanvallen. Op de vruchtbaarheid na, want ik ben immers meerdanvijfitger, voldoe ik ruim aan de drie andere criteria.
Wat ik eet, maakt uit…
Het klopt dus dat ik een verband zie tussen wat ik eet en de aanvallen. Want als mijn lever geen grote klus hoeft te klaren, is het risico niet meer zo groot dat zo’n steentje meekomt. Na het bezoek aan de huisarts koester ik de hoop dat het gewoon overgaat. Ik eet zo vetarm mogelijk en ik merk dat het helpt. Het valt niet mee maar ik val wel lekker af op deze manier. Maar desondanks gaat het na een maand toch verkeerd en beleef ik weer een radbrakende nacht. Na zo’n galsteenaanval kan ik alleen nog maar drie dagen lang bouillon en geroosterd witbrood verdragen. Van ander eten word ik misselijk. Gelukkig heb ik ook nergens trek in. Voorzichtig begin ik weer met jam, kippensoep, een beetje rijst en sperzieboontjes.
Door galstenen het ziekenhuis in
Tot ik na een maand een aanval krijg die zo hevig is dat ik zelfs geen water binnenhoudt. En na een dag nog steeds niet. De pijn, altijd aan de rechterkant, zit nu ook in het midden en links. Na twee slapeloze en pijnlijke nachten ga ik naar de huisarts. “Een vastzittende galsteen”, is haar diagnose en ze stuurt me onmiddellijk naar de Eerste Hulp. Gelukkig blijkt uit de echoscopie dat er geen galsteen vastzit. Maar ik moet toch in het ziekenhuis blijven, want ik heb waarschijnlijk wel een alvleesklierontsteking en die moet worden behandeld. Ook die kan veroorzaakt zijn door een galsteen die de toegang afsluiten. En dat is net zo levensbedreigend. Ik word aan een infuus met vocht gelegd en de volgende dag blijkt alles over. Toch ben ik nog niet van de medische stand af. Ik word ontslagen met een vervolgafspraak op de polikliniek. Maar voorlopig mag ik tot mijn grote opluchting in ieder geval weer in mijn eigen bed slapen.
Volgende keer: Ik wil niet geopereerd worden!
Recente reacties