Wij hadden Texel al ontdekt toen reisgids Lonely Planet het deze week als bestemming opnam in de Europese top tien. Het is er prachtig! Dus voordat het niet meer zo lonely is, op naar het Noordhollandse eiland. Verslag van een dankbare race tegen de klok.


We zijn niet zo stipt, maar deze keer lukt het om de rechtstreekse trein naar Den Helder op station Duivendrecht te halen. Een kwartier voor tijd arriveren we er met enige trots. Alleen doet de bus van Eurolines dat ook.

Texel kun je  het best verkennen per fiets. Onze favoriet is heen langs de Duinzijde en terug via de andere kant van Texel.  Een gedeelte langs de dijk fietsen is leuk, in de verte zie je Den Helder liggen, mooie route naar de boot terug. Je kunt prima fietsen huren (eventueel met trapondersteuning), direct bij aankomst van de boot. Wil je niet fietsen? De plaatsjes Den Burg en de Koog zijn het bezoeken waard. En sla Ecomare met de zeehonden niet over. Een aanrader is  het Juttersmuseum in Oudeschild, waar de  uit een scheepwrak opgedoken unieke 17de eeuwse jurk te bewonderen is. Culinair valt er op Texel ook genoeg te beleven. Het eiland staat bekend om de eigen kaas, het lamsvlees en sinds een aantal jaren eigen bier. De brouwerij is  te bezoeken. Wij hebben in Oudeschild bovendien heerlijk vis gegeten bij restaurant ’t Pakhuus.

Blik toeristen

Er is net op het station een blik toeristen opengetrokken, die zich allemaal verbazen bij de automaat over ons openbaar vervoersysteem. Dit schiet niet op. Zo gaan we de trein alsnog missen. We besluiten met fiets en al door het GVB-poortje te gaan en onder een alarmerende piep, stoten we door richting perron.  De Info-balie is boven binnen het station, zodat de toeristen die voor het station en voor de poortjes staan er niets aan hebben. Eerst bij GVB uitchecken dan weer bij NS inchecken en niet vergeten kaartjes voor de fiets te kopen.

 

Rood hoofd

Pfff, we redden het net, omdat de trein 5 minuten vertraging heeft. Eerst moet mijn hartslag naar beneden want ik kan nu eenmaal niet tegen zulke stress. Gelukkig hebben we ruim anderhalf uur de tijd om tot rust te komen. Tot de aankomst in Den Helder, want daar moeten we in de hoogste versnelling naar de boot. Met rood aangelopen hoofden bemachtigen we de kaartjes ruim op tijd voor de veerboot naar Texel.

Gemiddeld meer zonuren

Het is prachtig weer als we aankomen. Volgens de Texelaars kloppen de weersvoorspellingen vaak niet, omdat ze een eigen klimaat zouden hebben. Gemiddeld meer zonuren dan de rest van Nederland, net zoals op de Zeeuwse eilanden.
Na een kilometer fietsen zijn we de mensenmassa op de boot kwijt maar ook centiliters lichaamsvocht. Het is zo warm dat wel een korte broek aan willen. Hinkend in je onderbroek om proberen in een keer je been in het juiste gat te steken, kleden we ons zo snel mogelijk om. Want het eiland lokt na uren reizen.  En dat valt nog niet mee met een slecht gevoel voor evenwicht. De kans is groot dat je in de berm op je kont in de brandnetels valt. Lekker voor in de veelgeprezen schapenkaas van het eiland, maar niet op een kwetsbaar lichaamseinde.

Slufter en Skuumkoppe

Ons doel is de Slufter, een prachtig natuurgebied grenzend aan de zee. Loop vooral even naar het strand, want dat is prachtig. Besluit de wandeling bij restaurant De Slufter met een overheerlijke Texels biertje, Skuumkoppe of laat je door een uiterst vriendelijke bediening een prima maaltijd bezorgen en het genoegen is compleet. Texel is fantastisch om te fietsen en op de terugweg bij de boot aangekomen treffen wij aan boord kennissen die hetzelfde idee bleken te hebben gehad. Terugvarend naar Den Helder worden we getrakteerd op een prachtig avondlicht. De zeemeeuwen doen ons feestelijk uitgeleide. De reisgidsenmakers hebben gelijk: we hebben genoten van een prachtige dag op het visitekaartje van Nederland.

Foto’s: Kees Rooze